Vluchtigheid en structuur (dag 31 week 6)
Vandaag laat ik me leiden door de wind. Net fietste ik door het idyllische Amsterdam-Noord en werd ik zo maar richting Mandela Huisje geblazen. Een plek die gerund wordt door mensen die hun hart volgen en dat voel je meteen zodra je er neerstrijkt. Of ben ik het zelf die de flow voelt in mijzelf?
Omdat we dinsdag aanstaande open gaan als school, waren we vanochtend bezig met de last minute inschrijvingen van studenten. Gelukkig hebben we geen deadline, of zoals wij zo'n begrenzing van tijd noemen; 'LIFEline'. Ouders kunnen hun kids steeds inschrijven het hele jaar door.
Voor de kennismakingsgeprekken met de ouders en de studenten was ik naar de Noorderparkkamer gekomen. Het was de eerste dag dat we daar konden zijn. Tijdens het tweede gesprek keek ik even om me heen en dacht;'Wie kan er nou zeggen, mijn werkplek is midden in een park'. Om half drie stapte ik op mijn fiets en besloot ik even naar Reliplan, voor maatschappelijk vastgoed, te fietsen. We zaten daar maandag ook om even af te stemmen wat onze plannen qua locatie voor LIFE! zijn. Reliplan zit op een pracht locatie heel dicht bij Noorderpark en het fietsritje er naar toe voelde als een cadeautje.
Mijn bezoekje leverde weer van alles op. Er komt weer beweging in de zoektocht naar vastigheid voor LIFE! Ik lijk de uitgesproken persoon voor het creëren van 'zekerheden', misschien wel omdat ik vooral in vluchtigheid geloof.
Dit weekend zal ik mijn vrije tijd vinden in de onverwachte momenten van rust. Zoals nu dicht bij het IJ met een kopje thee en mijn laptop een blog schrijvend. Beetje bij beetje ontdek ik de vrijheden en structuren van het leven van een zzp'er. En vooralsnog bevalt het me goed.
Omdat we dinsdag aanstaande open gaan als school, waren we vanochtend bezig met de last minute inschrijvingen van studenten. Gelukkig hebben we geen deadline, of zoals wij zo'n begrenzing van tijd noemen; 'LIFEline'. Ouders kunnen hun kids steeds inschrijven het hele jaar door.
Voor de kennismakingsgeprekken met de ouders en de studenten was ik naar de Noorderparkkamer gekomen. Het was de eerste dag dat we daar konden zijn. Tijdens het tweede gesprek keek ik even om me heen en dacht;'Wie kan er nou zeggen, mijn werkplek is midden in een park'. Om half drie stapte ik op mijn fiets en besloot ik even naar Reliplan, voor maatschappelijk vastgoed, te fietsen. We zaten daar maandag ook om even af te stemmen wat onze plannen qua locatie voor LIFE! zijn. Reliplan zit op een pracht locatie heel dicht bij Noorderpark en het fietsritje er naar toe voelde als een cadeautje.
Mijn bezoekje leverde weer van alles op. Er komt weer beweging in de zoektocht naar vastigheid voor LIFE! Ik lijk de uitgesproken persoon voor het creëren van 'zekerheden', misschien wel omdat ik vooral in vluchtigheid geloof.
Dit weekend zal ik mijn vrije tijd vinden in de onverwachte momenten van rust. Zoals nu dicht bij het IJ met een kopje thee en mijn laptop een blog schrijvend. Beetje bij beetje ontdek ik de vrijheden en structuren van het leven van een zzp'er. En vooralsnog bevalt het me goed.
Reacties
Een reactie posten