Is het dat je....
Vaak vind ik mijn vriend (Ferry) om op te vreten. Dan kan ik niet van hem afblijven. Ik wil hem voelen, ruiken, proeven. Zodra hij de ruimte binnen loopt waar ik ben, maakt mijn hart een sprongetje en gebeurt er iets bij mijn 2e chakra. Faya lobi, yammie. Wat ik enorm aan hem waardeer, is Ferry's eerlijkheid. En ik vind het ook zwaar kut, soms. Zoals afgelopen week. Ik had weer eens een waterdicht plannetje. Zo wilde ik mijn verjaardag voor het eerst vieren in het complete gezelschap van mijn vriend, al mijn kinderen, al zijn kinderen, al hun partners en mijn kleindochter. Dat opzich was al een spannend ding, jeweetzelluf hoe jeugdigen soms een andere beleving van tijd en afspraken hebben dan oudere jongeren. Maar dat alles bij elkaar was nog niet genoeg, zo wilde ik ook een verjaardagscirkel. En, ja ja nu komt het, die cirkel 'moest' mijn vriend dan leuk gaan faciliteren. Ik had het al eens voorgesteld waarop geen reactie hoorbaar was van zijn kant. Maar af