Wat wordt mijn raadgever? (dag 12: Week 2)

Vannacht werd ik wakker door Dakini. Ik stond op en ging de tent uit naar de wc. Buiten scheen de maan, het terrein was helemaal verlicht alsof er een schijnwerper op mij straalde. Het licht van een volle maan doet mij altijd denken aan de nachten waarin ik in San Pedro de Atacama door de straten liep. Het had iets magisch om midden in de nacht zo goed om me heen te kunnen kijken.



Gistermiddag zijn we voor LIFE! een pand gaan bezichtigen dichtbij het Twiske met uitzicht op het water. De vraag is nu of dit financieel haalbaar is. Daarna volgt de vraag of we wel 'op tijd' open kunnen gaan. Gevolgd door de oplossing om dan maar op een minder geschikte locatie te starten for the time being...

Het is een interessante zoektocht om de perfecte locatie te vinden voor onze school. De vraag voor mij is steeds; 'Handelen wij nu uit angst of vanuit enthousiasme?'Ik leef met de overtuiging dat enthousiasme of flow een goede raadgever is. Tegelijkertijd zoek ik naar een manier om anderen niet te overdonderden met mijn inzicht. Het kan soms overkomen als gemakzucht, naïviteit of arrogantie. Terwijl het voor mij voelt als een logische stap om mijn hart te volgen, vind ik de confrontatie met mensen die hun hoofd volgen en soms loodrecht tegenover mij staan wel een lastige. En dan is aan mij de vraag; ga ik de confrontatie aan vanuit mijn angst of zoek ik contact vanuit mijn behoefte aan connectie?