Yashodara's blog: Ontstaan uit stilte & gestuurd door liefde

‘Wat is jouw lievelingsreep?’ vroeg Andrew aan Tania terwijl hij een surfpak aantrok. ‘Reep, wat bedoel je met reep?’ Ja wat bedoelde hij nou met zijn vraag, wat deed het er nou toe wat voor chocoladereep ze lekker vond. Alsof haar antwoord ervoor zou kunnen zorgen dat zij hem interessant zou gaan vinden, Want daar was het Andrew allemaal om te doen. Mede daarom stond hij zich nu ook in een surfpak te hijsen. ‘Nou gewoon bijvoorbeeld een mars’. Tania barstte in lachen uit. Iets dat haar prachtig stond maar wat hem toch een ongemakkelijk gevoel begon te geven. Kennelijk was het een vreemde vraag geweest. ‘Je hebt je pak achterstevoren aangetrokken, proestte ze uit, haar ogen halfdicht en haar mond wijd open. ‘Die rits moet aan de achterkant, ik dacht dat jij kon surfen duuuude’. Terwijl hij zijn pak andersom aandeed, speelde er een vraag door zijn hoofd; ‘Waarom was hij hier eigenlijk, hij kon niet eens surfen. Waarom was hij met haar meegegaan?’ Het antwoord was heel simpel; hij wil

Donderdagavond had ik besloten naar de film te gaan. Niemand kon met me mee dus ging ik alleen. Bij de halte zag ik tram 9 klaar staan voor vertrek. Vlug sprintte ik naar de deur en de bestuurster deed de deur open. We reden richting Tropenmuseum, over een brug waar ik een jongen met een fotocamera om zijn nek een foto zag maken van het voertuig waar ik in zat. Ook passeerden we Artis en het Waterlooplein en op het Rembrandt plein verliet ik de tram. Ik zag een blonde vrouw hete patat eten terwijl ze steeds even kort met een beetje getuite lippen lucht uitblies. In de bioscoop rook het naar popcorn. Er waren twee lange rijen voor de kassa’s. Een meisje voor mij wisselde van rij en sloot zich aan bij 3 andere meiden. Eén van hen ontdekte de eindtijd van de film waar zij naartoe wilden gaan. ‘Half elf’, riep ze. Het meisje dat van rij verwisseld was, zei dat het haar niks kon schelen hoe laat de film zou eindigen. Ik keek naar het digitale bord waar in rode letters en getallen de tijd