Met collega's in mijn slaapkamer (dag 28 week 6)
Een echte werkdag bij LIFE! hoe ziet die eruit was vandaag 1 van de topics waar we over gingen beeldvormen. Met 'we' bedoel ik niet jij en ik maar 'wij' als team LIFE! de school die dinsdag 1 september 2015 start. Het mooie vond ik dat we vooral bezig waren om te minimaliseren. Geen dicht getimmerd programma maar hier een daar een ijkpunt. Zo kwamen we erop om als team een moodboard te gaan maken.
Ik maak elk jaar een moodboard, maar dat doe ik voor mezelf en dan aan het begin van een nieuw kalenderjaar.Het wordt dan een kleurige collage die mij er aan doet herinneren wat mijn beelden en dromen voor het komende jaar zijn. Nu dus voor het eerste jaar van LIFE!
We waren voor het eerst sinds maanden compleet als team. Ik had een plek op de bank geconfisceerd want Dakini voelde zich niet zo lekker. 'Mijn buikje zegt dat ik lekker bij jou moet komen liggen', zei ze vlak voordat de deurbel ging en de eersten ons huis in liepen. Met twee extra kussens installeerde ik me in de hoek nadat iedereen er was en de gespreksleider het woord nam. Verschillende onderwerpen passeerden de revue; leegstaande kerken, dranghekken, vroeg opstaan, verslaving, oftewel de onderwijsinspectie en alles dat daarbij komt kijken. Ondertussen was Dakini van mijn schoot afgekropen en was samen met Maantje naar mijn slaapkamer gegaan om een hut te bouwen. Het gaf ons wat meer rust en zij leken zich prima te vermaken.
Na de pauze kwamen de twee in het midden staan en was het eerste dat ik ze hoorde zeggen;'We hebben geen geheim', waarna Dakini op luide toon in Maantjes oor zei dat jokken ook niet mocht. We vervolgden onze gesprekken, het bedenken van actiepunten en overhoorden elkaar alsof we zelf werkzaam waren als inspecteur voor onderwijs. Vlak voor de laatste overhoring werden we weer onderbroken met het dringende verzoek boven te komen kijken naar de gebouwde hut.
Eenmaal boven zat ik op mijn bed en keek hoe mijn collega's mijn slaapkamer bestudeerden, meer nog dan dat er naar het door de kinderen gecreëerde bouwsel werd gekeken.
Iets zei me dat dit wel het ultieme 'werk en privé zijn 1' moment tot nu toe was, in mijn carrière bij LIFE!
Ik maak elk jaar een moodboard, maar dat doe ik voor mezelf en dan aan het begin van een nieuw kalenderjaar.Het wordt dan een kleurige collage die mij er aan doet herinneren wat mijn beelden en dromen voor het komende jaar zijn. Nu dus voor het eerste jaar van LIFE!
We waren voor het eerst sinds maanden compleet als team. Ik had een plek op de bank geconfisceerd want Dakini voelde zich niet zo lekker. 'Mijn buikje zegt dat ik lekker bij jou moet komen liggen', zei ze vlak voordat de deurbel ging en de eersten ons huis in liepen. Met twee extra kussens installeerde ik me in de hoek nadat iedereen er was en de gespreksleider het woord nam. Verschillende onderwerpen passeerden de revue; leegstaande kerken, dranghekken, vroeg opstaan, verslaving, oftewel de onderwijsinspectie en alles dat daarbij komt kijken. Ondertussen was Dakini van mijn schoot afgekropen en was samen met Maantje naar mijn slaapkamer gegaan om een hut te bouwen. Het gaf ons wat meer rust en zij leken zich prima te vermaken.
Na de pauze kwamen de twee in het midden staan en was het eerste dat ik ze hoorde zeggen;'We hebben geen geheim', waarna Dakini op luide toon in Maantjes oor zei dat jokken ook niet mocht. We vervolgden onze gesprekken, het bedenken van actiepunten en overhoorden elkaar alsof we zelf werkzaam waren als inspecteur voor onderwijs. Vlak voor de laatste overhoring werden we weer onderbroken met het dringende verzoek boven te komen kijken naar de gebouwde hut.
Eenmaal boven zat ik op mijn bed en keek hoe mijn collega's mijn slaapkamer bestudeerden, meer nog dan dat er naar het door de kinderen gecreëerde bouwsel werd gekeken.
Iets zei me dat dit wel het ultieme 'werk en privé zijn 1' moment tot nu toe was, in mijn carrière bij LIFE!
Reacties
Een reactie posten