Dat wil ik zo graag
Nog nooit ontmoette ik iemand die onvoorwaardelijk van zijn kinderen houdt. Hoewel ik mijn best doe, lukt het me ook niet altijd. Iets in mij zegt soms dat ze zich op een bepaalde manier moeten gedragen. Voorbeeld: 'Wanneer mijn moeder ons uitnodigt om bij haar te komen eten, voel ik me ongemakkelijk wanneer één van de kids niet mee wil'. Hoe verkoop je zoiets aan je moeder? Het liefst zou ik dan hebben dat mijn kind op dat moment precies dezelfde behoefte aan familie heeft als ik dan heb. Op de een of andere manier lijkt het soms dat ik als ouder aansprakelijk ben voor wat mijn kinderen doen of juist niet doen. Vaak krijg ik op dat soort momenten vragen over het hoe en waarom van het handelen van mijn telgen. Zelfs als de vraagsteller weet dat ik het anders gedaan zou hebben dan mijn kinderen, wordt mij nog steeds om een waterdichte verklaring gevraagd. Vaak hoor ik dan een oordeel in de trant van:'Je mag toch wel verwachten dat ze nu wel weet dat...' Of: '