Yashodara's blog: Ontstaan uit stilte & gestuurd door liefde

  In een romantische relatie zijn, is f*cking eng. Het is 1000 maal veiliger en makkelijker om wat losse contacten te hebben en gewoon vrijgezel te blijven. Je hoeft dan niet te maken te krijgen met relatie issues. En je schaduwkanten kunnen onbelicht blijven. Ik zit bijna altijd in een romantische relatie. Sinds mijn 20ste levensjaar ben ik maar weinig vrijgezel geweest. Wanneer ik dat wel was, kon ik genieten van mijn vrijheid en mijn ongebondenheid. Nooit hoefde ik rekening te houden met mijn partner, ik hoefde mij niet in te houden als ik een andere kant op wilde bewegen en kon ik mijn schaduwkanten onbelicht laten. Niet zoveel gedoe dus. In de authenticiteitscirkel die mijn vriend faciliteert en waar ik graag aan meedoe, gebeuren interessante dingen. Hoewel wij vooral bezig zijn met faciliteren en participeren, zijn we nog steeds ook partners en geliefden. En dat brengt ingewikkelde dynamieken op gang. Zo wordt mijn jaloezie regelmatig getriggerd, wat zich uit in; angstige gedacht

A new story, was het thema van het Open Up festival waar ik in de zomer van 2016 voor het eerst naar toe ging. Samen met Dotje, die toen nog Dakini heette. In de 6 dagen voorafgaande aan het festival waarin ik besloten had er naar toe te gaan, struinde ik de website af om me te kunnen voorbereiden op deze toch wel avontuurlijke actie. Sinds ik met Patrick een relatie had, was ik nooit meer op meerdaagse muziekfestivals geweest en er was een gedachte dat het wel eens mis zou kunnen gaan. A new story was dus het thema en omdat ik me goed wilde voorbereiden op deze ervaring, had ik voor mezelf bedacht wat mijn New Story zou zijn. Ik had sinds maart van dat jaar the Mind muscle workout gevolgd bij Trust op de Albert Cuijpstraat in Amsterdam en   Joyce Olivier   zei op 1 van de avonden zoiets dat klonk als: 'Ik leef mijn leven aligned'. Die zin had mij een hele prettige felt sense gegeven, rust, vertrouwen, veiligheid en overgave zijn woorden die ik daar mee associeer. 

Waarom is dat verlangen er in mij? Dat verlangen om 'en plein public' te spreken over mijn liefdesrelatie en de liefde die daar stroomt. En, nu komt het, waarom in godsnaam is er dan ook nog het verlangen om het op eenzelfde manier te horen van mijn geliefde? Ik weet namelijk dat die liefde er is, dus waarom moet ik het dan horen in het bijzijn van 'getuigen'. Alsof ik ten huwelijk gevraagd wil  worden in een volle zaal. Ik heb niks met het huwelijk, trouwde ooit en ontdekte dat scheiden verschrikkelijk complex is, dus besloot toen nooit meer aan dat circus mee te doen. Maar ik hou wel van het principe van de getuigen en iets uit durven spreken in het bijzijn van anderen. Alsof daarmee mijn woorden, de woorden van de spreker dus, meer kracht krijgen. Ga er maar voor staan, voor die liefde, voor die aantrekking, voor dat commitment. En ja dat is fucking eng, met al dat publiek erbij. Want als ik zeg of schrijf dat ik van mijn lief hou, het post op Facebook, maar hij

Dit weekend waren we bij elkaar in Dreumel. Met z'n dertienen in de natuur en in proces. Wat ik zag was een patroon dat ik maar al te goed herinner uit mijn vorige liefdesrelaties. De bijna vreemde gewaarwording dat aanraken en aangeraakt worden door je lief, helemaal niet meer gebeurt.  Ja in het begin nog wel, dan kan je niet van elkaars lichaam afblijven. Maar vaak na de geboorte van het grut komt het klad erin. Alsof er steeds een werkelijk legitieme reden is om niet meer fysiek in contact te zijn met je partner.  Want je bent moe van de zwangerschap, van de bevalling, van de borstvoeding, van de onderbroken nachten en daarna dus van je werk, slecht slapende (andere) kinderen, het huishouden, de toko draaiende houden, de administratie en bovenal gedoe en als het zo door gaat het leven zelf en de relatie in het bijzonder. Daar komt bij dat je door de afwezigheid van de dagelijkse aanrakingen, massages en vrijpartijen niet lekker meer in je vel begint te z

Mijn India reis zit erop. En wat heeft het mij gebracht qua inzichten over mezelf? Ik kan heel goed voor mezelf zorgen in goede en slechte tijden Ik maak makkelijker contact met mannen dan met vrouwen Ik vaar wel bij een routinematige dagindeling qua yoga, slaaptijden en maaltijden Ik hou van drukke, bruisende, grote wereldsteden Dat ik Spaanstalig ben, helpt mij altijd wanneer ik op reis ben en daar geniet ik van Ik vind het heerlijk om ergens lang alleen te zitten en dan mensen en dieren te observeren  Ik heb een zeer creatief oplossingsgericht vermogen Mijn behoefte aan gezondheid en veiligheid, geven mij uitdagingen in mijn doen en laten Ik sta voor mijn behoefte aan veiligheid en laat me daar niet in 'over-rulen' Zo heerlijk als ik het vind om lange tijd in mijn eigen gezelschap op een plek te zijn en mijn zintuigen te gebruiken, zo geniet ik er ook van om met gelijkgestemden authentiek te delen wat er in ons omgaat  Ik ben een goede slaper en ik een ni

Er is geen enkele toevalligheid aan de feiten dat ik zonen heb en mijn lief dochters, ik mijn vader miste en hij zijn moeder. Want NU mogen we ervaren, patronen doorzien en helen. Mijn gevoel van niet 'gezien worden' door mijn vader, leidde tot mijn ontmoeting met F. Mijn besluit verder te gaan,  leidde tot een echtscheiding en een afstand tussen mijn zonen. En om wederom tot verdiepende verbinding met mijn zonen te komen en mijn gemis als dochter te helen, kan ik mijn liefdesexperiment gebruiken. Tijdens mijn verblijf in San Pedro de Atacama 18 jaar geleden, ontmoette ik Jaime. Het was vriendschap op het eerste gezicht. Van hem leerde ik, nam ik de wetenschap twijfeloos aan, dat in een liefdesrelatie er balans is wanneer beide partners om beurten in de rol van kind en ouder durven stappen.  Ik nam het geluidloos aan, maar leefde het nooit in mijn vele verschillende liefdesrelaties. Er was nooit het bewustzijn om het te doen, er ontbrak de openhei