Yashodara's blog: Ontstaan uit stilte & gestuurd door liefde

'Ik wil er niet in gezien worden', zei ik terwijl 4 personen die me ondertussen zeer dierbaar waren geworden me aankeken en verwachtingsvol hun oren geopend hadden om van mij te horen wat mij zo geraakt had. Ik wilde niet dat zij zouden horen wat er in mij omging. Want er was schaamte. Schaamte voor dat wat ik voelde en wenste. 'Maar wat als we jou nu wel zien?', vroeg 1 van de 4. Tja praten over mijn schaduwkant of vanuit de schaduw en mijn pijn gezien worden, vind ik maar moeilijk. Want nee er is nog geen acceptatie en ja ik identificeer me ermee. En daar vind ik vervolgen ook nog eens van alles van. En dus mocht mijn weerstand er even helemaal zijn. Ik stond op en liep weg. Maar niet het weglopen dat geen wederzien in zich draagt, Het was een weglopen in contact. 'Ik ga weg maar kom zo terug', sprak ik uit, want dat was wat ik nu nodig had, de impuls om te vluchten even helemaal volgen. Ik liep naar een plek 200 meter verderop en nam plaats aan de voeten

'Wat doen we eigenlijk?' is een veelgestelde vraag in de authenticiteitscirkel. Daaraan gekoppeld is er het onderzoek in mij met als hamvraag: 'Wat levert de cirkel mij nou op?' Voor mij is de authenticiteitscirkel een plek waar ik kan oefenen voor straks... in het echte leven. Vaak noem ik het een laboratorium waar ik experimenteer met authentiek zijn. Wetende  dat als ik iets voor het eerst zeg of doe dat  h et moeilijkst is en dat daarna de tweede en daaropvolgende keren altijd makkelijker en moeitelozer zullen zijn. NU in mijn leven is het thema 'uitdrukken versus onderdrukken' het onderzoek dat ik doe.  Dus tijdens de cirkel kijk ik waar ik me inhoud, iets onderdruk. Wanneer ik bewust niet uitspreek wat ik voel of denk, (pijler vertrouwen op wat er is) maak ik contact met mijn lichaam en voel of er iets te voelen is. (pijler containment van de ervaring).   Lees: verkrampingen, misselijkheid, tintelingen, knopen in de maag, brokken in de keel of