Yashodara's blog: Ontstaan uit stilte & gestuurd door liefde

Hou jij ook zo van voor het eerst als het gaat om intimiteit en sensualiteit? Die opgebouwde spanning wanneer je elkaar dan eindelijk aan mag raken? Die sublieme ontlading wanneer je voor het eerst all the way gaat? Nou ik wel, I just love it, ik kan er letterlijk geen genoeg van krijgen. Elkaars hand vast te houden, eye gazing, een zoen op de mond en om nog maar te zwijgen over het orgasme. Never a dull moment.  Hoe vaak kan je dat als mens met een en dezelfde persoon ervaren? Het antwoord verraste mijzelf enorm. Want wat blijkt, ik kan mijzelf voor de gek houden. Door mijn mind en mijn lichaam te foppen, met totaal hetzelfde effect en genot. Hoewel het de zoveelste keer is dat ik dit met dezelfde persoon doe. Als je wil weten hoe ik dat doe, lees dan door. Al jaren geleden kwam ik erachter dat ik een zeer rijke fantasie heb. Daar komt bij dat ik heel graag speel en doe alsof. En ik heb een hoog libido en hou van mannen versieren, maar heb een hekel aan vreemdgaan (been there done i

Het lijkt wel een goed bedachte grap. Een mega prank die een leven lang kan duren. Alleen met deze grote verschillen, dat er niet echt één bedenker is, de zogenaamde bedenkers of beter gezegd instandhouders blijven anoniem. En er niet wordt toegegeven dat 'we' gefopt worden en het dus maar door blijft gaan. Waarom het door blijft gaan terwijl er steeds meer mensen zijn die doorhebben wat er aan de hand is? Dat is niet zo vreemd als het nu lijkt. Ons hele systeem, alle grote overheidsinstituten, onderwijzinstellingen, ziekenhuizen oftewel onze maatschappij, onze normen en zelfs ons wetboek beschermen deze grote façade met man en macht. Begint het achterdochtig te klinken? Hier komt wat uitleg. Omdat ikzelf 18 jaar in het onderwijs gewerkt heb, is dat het systeem waar ik vele voorbeelden gezien heb van hoe het gaat en hoe het in mijn optiek eigenlijk zou 'moeten' als we als school het hebben over de plicht tot leren.  Als kinderen verplicht worden te leren (leerrecht vind

  In een romantische relatie zijn, is f*cking eng. Het is 1000 maal veiliger en makkelijker om wat losse contacten te hebben en gewoon vrijgezel te blijven. Je hoeft dan niet te maken te krijgen met relatie issues. En je schaduwkanten kunnen onbelicht blijven. Ik zit bijna altijd in een romantische relatie. Sinds mijn 20ste levensjaar ben ik maar weinig vrijgezel geweest. Wanneer ik dat wel was, kon ik genieten van mijn vrijheid en mijn ongebondenheid. Nooit hoefde ik rekening te houden met mijn partner, ik hoefde mij niet in te houden als ik een andere kant op wilde bewegen en kon ik mijn schaduwkanten onbelicht laten. Niet zoveel gedoe dus. In de authenticiteitscirkel die mijn vriend faciliteert en waar ik graag aan meedoe, gebeuren interessante dingen. Hoewel wij vooral bezig zijn met faciliteren en participeren, zijn we nog steeds ook partners en geliefden. En dat brengt ingewikkelde dynamieken op gang. Zo wordt mijn jaloezie regelmatig getriggerd, wat zich uit in; angstige gedacht

Het begin van een nieuw jaar geeft mij altijd een bijzonder gevoel. Er is een sensatie van ruimte, leegte, kracht, avontuur en nieuwsgierigheid. Wat heeft dit jaar in petto?  Welke schaduwkant van mijzelf mag meer aan het licht komen? Welke nieuwe mensen zal ik leren kennen en welke rol zullen zij in mijn leven gaan spelen? Welk potentieel in mij is klaar om naar buiten te treden?  Het afgelopen jaar heb ik als moeder kunnen oefenen met het laten groeien van mijn geduld en vertrouwen ten aanzien van een situatie waar ik totaal geen controle over uit kon oefenen.  Mijn ontdekking lijkt dat mijn geduld en vertrouwen niet per se groeien, maar dat er steeds vaker momenten zijn dat ik in het nu kan kijken naar mijn ongeduld en wantrouwen. En dat 'kijken naar' schept precies de juiste afstand tussen dat wat waarneemt en dat wat waargenomen wordt.  Het doet me denken aan spaceholden wanneer iemand in volle vaart tegen mij tekeer gaat. Dat kan in mijn werk gebeuren waar de mensen waar