Dag 1: Mijn nieuwe levenspad
Vandaag is de eerste dag van een totaal nieuwe fase in mijn leven. Hoewel ik dol ben op nieuw en anders, immers voorspelbaarheid heeft iets saais vaak het tegenovergestelde van avontuurlijk, voelde ik me gisteravond toch niet zo dolletjes.
Hier volgt een uitleg;
Ik heb ontslag genomen, so far so good, maarrr of hoor ik te zeggen EN nu weet ik niet zo goed of ik nog vakantie heb of niet. Rare vragen als je geen idee hebt waar ik het over heb. De afgelopen 10 jaar ben ik werkzaam geweest in het beroepsonderwijs en had daarmee het recht op 6 weken zomervakantie. Volgens mij wordt nu toch wel duidelijk waar ik op doel. De afgelopen 2 weken waren sowieso vakantie want, en dat is voor mij een absolute voorwaarde om de vakantie ook werkelijk te voelen; mijn verloofde had ook vrij.
In de 10 jaren waarin ik werkzaam was als docent, heb ik met name de laatste 4 jaar dit gevoeld. Het heeft te maken met mijn 4 jarige dochter die aandacht en zorg nodig heeft, ook in de vakantie dus. Zolang haar vader en ik samen zijn, verdelen we die zorg en zijn er logischerwijs genoeg momenten waarin ik me kan onttrekken aan plichten en andere niet vakantie-achtige activiteiten. Nu is hij weer aan het werk en vervalt daarmee mijn vakantiegevoel ook meteen.
Daar komt bij dat ik officieel tot 31 juli 2015 in dienst ben van mijn oude werkgever en daarna zal ik zelf inkomsten moeten regelen. Tot nu toe heb ik in mijn leven als moeder nooit zonder inkomen gezeten en nu is het voor het eerst in mijn moederbestaan dat ik nog geen glashelder vooruitzicht heb op inkomsten.
Nieuw dus en anders dan gewend.
Vandaag ben ik mijn dag dus maar meteen constructief begonnen met mijn vaste ochtend ritueel: vóór 7:00 uur opstaan en starten met meditatie en lichaamsbeweging. Dit zal ik de komende tijd blijven doen. Ook is een ander voornemen om elke dag een kort blog te schrijven over hoe ik me voel en wat de vorderingen zijn in mijn nieuwe bestaan.
Het ligt voor de hand om in paniek te raken, stress te voelen en houvast te zoeken in zaken die tijdelijk rust creëren. Mijn plan is om open en eerlijk te blijven naar mijzelf en om ten aller tijden mijn hart te volgen. Dus te luisteren en voelen naar dat wat ik werkelijk wil en nooit minder dan dat.
Hier volgt een uitleg;
Ik heb ontslag genomen, so far so good, maarrr of hoor ik te zeggen EN nu weet ik niet zo goed of ik nog vakantie heb of niet. Rare vragen als je geen idee hebt waar ik het over heb. De afgelopen 10 jaar ben ik werkzaam geweest in het beroepsonderwijs en had daarmee het recht op 6 weken zomervakantie. Volgens mij wordt nu toch wel duidelijk waar ik op doel. De afgelopen 2 weken waren sowieso vakantie want, en dat is voor mij een absolute voorwaarde om de vakantie ook werkelijk te voelen; mijn verloofde had ook vrij.
In de 10 jaren waarin ik werkzaam was als docent, heb ik met name de laatste 4 jaar dit gevoeld. Het heeft te maken met mijn 4 jarige dochter die aandacht en zorg nodig heeft, ook in de vakantie dus. Zolang haar vader en ik samen zijn, verdelen we die zorg en zijn er logischerwijs genoeg momenten waarin ik me kan onttrekken aan plichten en andere niet vakantie-achtige activiteiten. Nu is hij weer aan het werk en vervalt daarmee mijn vakantiegevoel ook meteen.
Daar komt bij dat ik officieel tot 31 juli 2015 in dienst ben van mijn oude werkgever en daarna zal ik zelf inkomsten moeten regelen. Tot nu toe heb ik in mijn leven als moeder nooit zonder inkomen gezeten en nu is het voor het eerst in mijn moederbestaan dat ik nog geen glashelder vooruitzicht heb op inkomsten.
Nieuw dus en anders dan gewend.
Vandaag ben ik mijn dag dus maar meteen constructief begonnen met mijn vaste ochtend ritueel: vóór 7:00 uur opstaan en starten met meditatie en lichaamsbeweging. Dit zal ik de komende tijd blijven doen. Ook is een ander voornemen om elke dag een kort blog te schrijven over hoe ik me voel en wat de vorderingen zijn in mijn nieuwe bestaan.
Het ligt voor de hand om in paniek te raken, stress te voelen en houvast te zoeken in zaken die tijdelijk rust creëren. Mijn plan is om open en eerlijk te blijven naar mijzelf en om ten aller tijden mijn hart te volgen. Dus te luisteren en voelen naar dat wat ik werkelijk wil en nooit minder dan dat.
Reacties
Een reactie posten