The best case scenario

Soms denk ik aan het meest vervelende dat kan gebeuren.  Dan voel ik een steen in mijn maag en verdwijnt de glimlach van mijn lippen. Een ontzettend vervelende hobby moet je weten, niks leuks aan.

Gelukkig gebeurt het de laatste maanden steeds vaker dat ik, vlak voordat ik me helemaal settle in het oncomfortabele gevoel, me bewust word van wat ik aan het doen ben. Ik stop dan met verder denken en praat hardop tegen mijzelf.

Wat ik dan hadop zeg, is precies het tegenovergestelde van wat ik vlak daarvoor aan het denken en lijden was. Ik spreek het uit alsof het NU al aan het gebeuren is, dat is wat vreemd, ik moest daar even aan wennen.

Voorbeeld: 
Gedachte met aannames: 'Mijn lief is vast teleurgesteld en boos en straks krijgen we  ruzie'. 
Bewustwording: Wacht even, wat ben ik aan het doen? Wat zou ik het liefste willen NU?
Nieuwe gedachte hardop uitgesproken: 'Ik ben rustig en in contact, ik hoor en word gehoord, ik ben heel blij verrast, dankbaar en opgelucht, ik voel liefde'.

En dan, en dit is niet overdreven, gebeurt precies wat ik het diepste wens. 

Het gebeurt wel eens dat er iets meer tijd overheen gaat en er in eerste instantie niet meteen vrede heerst.

In dat geval is het enige dat ik hoef te doen, wederom mijn gevoel en gedachtes herkennen Gedachte met aannames: 'Wat is ie ongeduldig, irritant en kinderachtig, ik heb hier geen zin in'
Bewustwording: 'Hee daar ging ik weer, laat ik hiermee stoppen'.
Nieuwe gedachte iets meer binnensmonds uitgesproken deze keer:' Ik ben rusig, ik voel me tevreden, ik ben blij met hoe het gaat en voel me gehoord'.

Het is, vind ik, een wondermiddel en werkt als een tierelier. Ik wil je uitnodigen het uit te proberen en laat me alsjeblieft weten wat je ervaart.

Ahee!