In z'n vrij

Remmen of gas geven, wat heeft meer recht er te zijn? Sorry mijn toon vervaagt wat sinds Open Up. Ik praat meer vanuit mijn buik, oeps ook dat klinkt misschien anders dan je gewend bent van me, maar ik kan even niet anders.

Tijdens Up is mijn hart open gegaan, echt wijdopen, best spannend vond ik dat. Het was een samenloop van omstandigheden die maakten dat ik het toestond. 

Je zal het niet altijd denken maar ook ik heb een zeer strenge  opvoeding gehad. Er werd mij van jongs af aan duidelijk gemaakt wat goed of slecht is, wat mag en wat verboden is. Daarvan zitten nog restjes in mijn systeem en daar wil ik vanaf. Niet hardhandig met geweld maar zacht en vloeiend, gewoon laten glippen uit de vingers. 

En NU hier en NU wil ik gasgeven, ik wil gaan, contact maken, me verbinden en voelen, mijn hart volgen...zoef. Maar ik ben niet de enige die wil. Dus is er een ook een rem, iets wordt afgeremd en dat vind ik moeilijk. Rekening houden met de gevoelens van de ander. Maar hoe kan ik dat doen terwijl ook mijn eigen gevoel er mag zijn?

Een stemmetje checkt steeds met me of het klopt wat ik wil, of het puur is mijn verlangen of dat het mijn ego is dat WIL.

Afremmen of gas geven?
In een dilemma voel ik me nu. 

Dankjewel Open Up, Open ben ik wel, maar NU nog UP

Ahee!