Bijna als een orgasme

Leven volgens het hogere plan. Ik doe dat nu precies een maand en wil graag delen hoe dat is en hoe dat gaat.

Al één keer eerder in mijn leven, liet ik een belangrijke beslissing over aan iets buiten mijn eigen wil. Het besluit wel of niet zwanger te willen worden, zou alles bepalend zijn in mijn leven. Ik kwam er niet uit en besloot mijn lama te vragen om helderheid. Zijn advies volgde ik op en vanaf dat moment liep alles rondom het zwanger worden en mijn dochters geboorte in een flow.

Sinds ik door puur en alleen de aanwijzingen van het hogere plan te volgen een nieuwe man heb, leef ik in een constante flow. Af en toe lijkt het bijna een droom. Met dit grote verschil dat ik me steeds zo bewust ben van het NU. En in dat NU is er eigenlijk het 'niet weten'.

Gisteravond wandelde ik met mijn nieuwe man buiten in de avondzon. We wandelden in stilte en ik zag alles dat er was. Elk detail verwonderde me, de geluiden, kleuren, vormen en sensaties onder mijn schoenzolen, afwisselend met de blik van mijn lief. Er was niks en tegelijkertijd was alles compleet. We lieten ons leiden door liefde en stilte en kwamen precies in het midden uit.

Steeds blijf ik tunen, klopt het nog? Laat ik nog steeds los en verblijf ik in vertrouwen? Kan ik nog steeds in het NU zijn zonder verder te weten hoe en wat? En wanneer er de constatering is dat er geen stroom meer is, praat ik hardop tegen mijzelf en zeg ik dingen als:' Laat me de weg zien, geef me een teken, laat me weten waar ik heen ga of gewoon: I surrender!' En die laatste dat is de meest krachtige daar maak ik vaak ook een armgebaar bij.

Het loslaten van de touwtjes geeft mij, en dit klinkt misschien paradoxaal, een enorm gevoel van vrijheid en vertrouwen. Te vergelijken met de keer dat ik een parachute(duo)sprong maakte. Mijn vertrouwen in de instructeur, de parachute en het vliegtuigje waren zo groot dat het bijna voelde als een orgasme, mijn controle los te laten.

Dit is waar ik NU ben. In volledige overgave... heerlijk.

Ahee!