'Hallo', zeg ik dan maar

(In afstemming met Patrick ga ik nu publiekelijk uit de kast)

Ja er is een nieuwe liefde. Ja sinds het Open Up waar ik al over schreef. Ja mijn huidige liefde met wie ik samenwoon en van wie ik nog steeds ontzettend veel hou duhh, weet ervan. Ja ik heb het meteen in open- en eerlijkheid met hem gedeeld. Ja dat was doodeng. Ja daar volgde heel wat reuring op. Ja het duurde even voordat de gemoederen gesust waren. Ja ik heb mijn nvc skills kunnen praktiseren. Ja dat ging me "GOED" af (jackhal over mezelf). Ja het heeft onze relatie goed gedaan. Ja we sharen elke dag over wat deze nieuwe situatie met ons doet. Ja de twee mannen hebben elkaar ontmoet en kennisgemaakt. Ja dat was heel bijzonder (ik was er zelf niet bij). Ja ik ben dankbaar dat dit allemaal kan. Ja mijn affirmaties hebben ook geholpen. 


En ja.... af en toe ik voel storende gevoelens.

Wat die gevoelens zijn? Vrij simpel en voor de handliggend namelijk; ik wil bij mijn nieuwe liefde zijn, het liefst de hele dag, elke dag, dag en nacht, elke dag dus (of zei ik dat al). En dat kan niet. Dat mag niet, nee ik bedoel dat wil ik eigenlijk ook niet. Want ik heb een gezin waar ik van hou. Dat gezin is mijn basis. De plek waar mijn kinderen leven met mij. 

Maar toch is er dat grote verlangen in mij om mijn nieuwe man nog beter te leren kennen, samen te zijn, te luisteren en te praten, alles te delen, mijn liefde te tonen, hem aan iedereen voor te stellen, te stralen naast hem. 

Dus dan komen de storende gevoelens, netjes in rijtjes van twee... Irritatie & onrust, ongeduld & boosheid, angst & chaos.

Af en toe doe ik een poging ernaar te kijken, de gevoelens te accepteren, of zoals ik als oefening opkreeg er 'Hallo' tegen te zeggen. Dat gaat nog niet automatisch. De 'hallo' is ook absoluut van een ander formaat dan de begroeting wanneer ik mijn nieuwe liefde eindelijk weer in de ogen kijk.




Maar ik experimenteer, ervaar en ik adem.

Ik schrijf open over wat ik meemaak opdat er misschien mensen zijn die iets herkennen. Mocht je ondanks of dankzij dit blog getriggerd raken, gevoelens herkennen of anderszins willen reageren....be my guest. 


Ahee!

Reacties