Halleluja!
Op de fiets naar huis, met regen en tegenwind, verzon ik vanmiddag vast wat ideetjes voor mijn blog. Er gebeurt zoveel op dit moment dat ik een selectie moet maken want anders worden mijn blogs te lang. En voor een slow reader zoals ik, is dat een crime.
Vandaag ontdekte ik dat ik toegang heb tot drie schatten die maken dat ik toch wel erg tevreden ben met LIFE! en alles dat erbij komt kijken. In willekeurige volgorde noem ik;
Doordat ik sinds januari 2014 constant en bewust bezig ben met de 'spiegelogietruc' van het bewust worden van mijn woorden en overtuigingen, helpt dat mij om gedachten die angst of stress creëren te onderscheppen. Daardnaast hou ik mee bezig met het uitspreken van affirmaties, teksten die me een prettig gevoel geven.
Bij LIFE! krijgen de studenten ontzettend veel vrijheid. Het ziet er daardoor best anders uit op mijn school dan op al die scholen waar ik ooit werkte of als opvoeder kwam. De studenten van de leeftijden 4 tot en met 14 bepalen zelf waar ze zich mee bezig willen houden. Is het spelen in de regen en stampen in de plas, dan doen ze dat. Is het muziek luisteren op hun mobiel dan doen ze dat. Wanneer ik me laat leiden door mijn intuïtie en vertrouwen heb dat ze zullen leren wat ze 'moeten of willen' leren, kan ik ontspannen.
Wat ik doe is rondlopen, luisteren, observeren, praten, meespelen oftewel me 'gewoon' laten leiden door mijn innerlijk kompas. Dit is dus niet iets dat ik mijn hele docenten- of moederleven al 'kan'. Het lukt me nu omdat ik rustig kan zijn en vertrouwen voel. En mocht ik toch met twijfels zitten of dat wat gebeurt wel 'goed' is voor de student of voor mijzelf, dan komen mijn NVCskills van pas. Zonder oordeel luisteren en vragen stellen is een voorbeeld van hoe ik die dan inzet.
Dankzij de nonviolent communication heb ik ook geleerd om alleen "ja" te zeggen tegen een voorstel, als dat werkelijk zo voelt. Wanneer ik geen werkelijke JA voel, komt dat omdat er op dat moment een andere behoefte is die prioriteit heeft. Ik kan dan verschillende dingen doen. Onderzoeken wat de behoefte van de vraagsteller precies is, valt er een mouw aan te passen? Checken hoe het voor de vraagsteller is wanneer ik mijn eigen prioriteit uitleg. Waar het mij om gaat is dat ik de ruimte voel om eerlijk te zijn en ook hierin weer mijn hart of noem het intuïtie te volgen. Ik laat me niet dwingen door wie of wat dan ook, hooguit door mijzelf omdat dat goed voelt. En mocht het ondanks deze methode van communiceren toch niet goed voelen, dan is er altijd nog de CONSENT methode.
Dankzij deze methode weet ik dat er niks besloten zal worden waar ik niet mee kan leven. Ten alle tijden heb ik een 'stem' en ook de mogelijkheid om een motie in te dienen of tegen een ingediende motie overwegend beargumenteerd bezwaar te hebben. Dat in combinatie met de voorgaande twee punten, maakt dat ik me volkomen veilig voel. Aan alle kanten is er de 'bescherming' tegen het gevoel van onrecht, onveiligheid of niet gehoord worden. En dan kom ik toch weer terug op die ene conclusie, namelijk die van dat ik nu toch echt mijn droombaan heb. Halleluja!
Vandaag ontdekte ik dat ik toegang heb tot drie schatten die maken dat ik toch wel erg tevreden ben met LIFE! en alles dat erbij komt kijken. In willekeurige volgorde noem ik;
Spiegelogie, Nonviolent Communication (NVC) en de CONSENT methode.
Doordat ik sinds januari 2014 constant en bewust bezig ben met de 'spiegelogietruc' van het bewust worden van mijn woorden en overtuigingen, helpt dat mij om gedachten die angst of stress creëren te onderscheppen. Daardnaast hou ik mee bezig met het uitspreken van affirmaties, teksten die me een prettig gevoel geven.
Bij LIFE! krijgen de studenten ontzettend veel vrijheid. Het ziet er daardoor best anders uit op mijn school dan op al die scholen waar ik ooit werkte of als opvoeder kwam. De studenten van de leeftijden 4 tot en met 14 bepalen zelf waar ze zich mee bezig willen houden. Is het spelen in de regen en stampen in de plas, dan doen ze dat. Is het muziek luisteren op hun mobiel dan doen ze dat. Wanneer ik me laat leiden door mijn intuïtie en vertrouwen heb dat ze zullen leren wat ze 'moeten of willen' leren, kan ik ontspannen.
Wat ik doe is rondlopen, luisteren, observeren, praten, meespelen oftewel me 'gewoon' laten leiden door mijn innerlijk kompas. Dit is dus niet iets dat ik mijn hele docenten- of moederleven al 'kan'. Het lukt me nu omdat ik rustig kan zijn en vertrouwen voel. En mocht ik toch met twijfels zitten of dat wat gebeurt wel 'goed' is voor de student of voor mijzelf, dan komen mijn NVCskills van pas. Zonder oordeel luisteren en vragen stellen is een voorbeeld van hoe ik die dan inzet.
Dankzij de nonviolent communication heb ik ook geleerd om alleen "ja" te zeggen tegen een voorstel, als dat werkelijk zo voelt. Wanneer ik geen werkelijke JA voel, komt dat omdat er op dat moment een andere behoefte is die prioriteit heeft. Ik kan dan verschillende dingen doen. Onderzoeken wat de behoefte van de vraagsteller precies is, valt er een mouw aan te passen? Checken hoe het voor de vraagsteller is wanneer ik mijn eigen prioriteit uitleg. Waar het mij om gaat is dat ik de ruimte voel om eerlijk te zijn en ook hierin weer mijn hart of noem het intuïtie te volgen. Ik laat me niet dwingen door wie of wat dan ook, hooguit door mijzelf omdat dat goed voelt. En mocht het ondanks deze methode van communiceren toch niet goed voelen, dan is er altijd nog de CONSENT methode.
Dankzij deze methode weet ik dat er niks besloten zal worden waar ik niet mee kan leven. Ten alle tijden heb ik een 'stem' en ook de mogelijkheid om een motie in te dienen of tegen een ingediende motie overwegend beargumenteerd bezwaar te hebben. Dat in combinatie met de voorgaande twee punten, maakt dat ik me volkomen veilig voel. Aan alle kanten is er de 'bescherming' tegen het gevoel van onrecht, onveiligheid of niet gehoord worden. En dan kom ik toch weer terug op die ene conclusie, namelijk die van dat ik nu toch echt mijn droombaan heb. Halleluja!
Reacties
Een reactie posten