Yashodara's blog: Ontstaan uit stilte & gestuurd door liefde

Vanacht om 2 uur werd ik wakker, ik draaide er nog even omheen maar besloot toen toch op te staan. Immers zoals ik afgelopen zondag zelf postte: The morning has secrets to tell... Maar hoe hoor ik dat wat mij verteld 'moet' worden?, vroeg ik me af. Het antwoord was helder, mediteer. Ik sloot mijn ogen en deed een  oefening.  In stappen ziet het er zo uit: Ik denk aan dat wat mij triggert  (een situatie/gedachte/aanname)  Ik zak in het gevoel totdat het letterlijk voelbaar is aan de voorkant van mijn bovenlichaam Ik leg mijn hand op de 'zere plek' en vraag: 'Wat heb jij nodig? Wat wil je mij vertellen?' Ik herhaal innerlijk de woorden die opkomen om te checken of het resoneert met de pijnlijke plek. Wanneer dat zo is, 'reageert' de pijn op een manier die opvalt. Dit doe ik net zo lang tot helder is welke concrete stappen of stapjes ik kan nemen Let op: er bestaan geen te kleine  stapjes  Mijn aanname en gedachtes over mijzelf die me pij

Soms komen er geliefden naar de RealPlay omdat ze niet meer communiceren met elkaar, ze hebben het verlangen om weer te horen en gehoord te worden. Tijdens de RealPlay doen we oefeningen die echt zijn. Echt omdat we de onderwerpen nemen die NU spelen in de relatie. We spreken naar elkaar uit wat we voelen, denken en verlangen. Dat doen we volgens een bepaalde opzet van afwisselend horen en gehoord worden. Wanneer een koppel dit niet gewend is, kan zo'n oefening confronterend en onwennig voelen.  Hoe maak je nou die verdeling van luisteren of praten? Voel of jij de persoon bent die ruimte heeft om NU te luisteren . Als dat zo is, dan bied je aan eerst de luisteraarsrol op je te nemen.  Als jouw geliefde dingen zegt over jou, triggert dat waarschijnlijk pijn in jou. Hoe lukt het jou dan om 'gewoon' te blijven luisteren? Oftewel waar is dan jouw commitment in contact? Hier volgen  5 stappen die mij helpen om in contact te blijven met mezelf en mijn lief en te

Lijden met een lange IJ. In mijn boeddhistische periode, kreeg het begrip 'lijden' een specifieke betekenis voor mij. Kort door de bocht gezegd, begreep ik nog net dat je er vooral niet teveel tijd mee bezig moest zijn. Immers, het hoorde bij het onmetelijk arsenaal van 'dingen' die van voorbijgaande aard zijn, onbelangrijk dus. In de sangha (de groep beoefenaars die samen mediteren en elkaar supporten)  werd maar weinig over persoonlijk leed gesproken. Een taboe leek het om toe te geven dat het leven soms ook als een venijnige Oosten wind je in je gezicht kan snijden.  Vooral humor gebruiken en lachen leek de beste remedie tegen de storende emoties, er werd wat af gelachen dat wel maar de authenticiteit ontbrak.   Als een wedstrijd streden we om wie het snelst klaar was met de vele intensieve basisoefeningen, wie het dichts bij de leraar mocht zijn om hem te assisteren,  wie het meest in volledige overgave aan de leraar en de dharma was en uitein

"Wacht even, ik voel een verkramping in mijn bovenlichaam wanneer je jouw zin begint met: "Ik heb de gedachte dat jij....", zei ik van ochtend toen mijn geliefde iets wilde delen. "Ga vooral door met het uitspreken van je vooronderstelling, vervolgde ik, en weet wat er bij mij gebeurt. En ik hoef niet te veranderen", was mijn slotzin en dat gaf mijzelf een gevoel van ruimte. De spreker zei: 'Oja, dat is waar'. Ik sloot mijn ogen en haalde een paar keer diep en vertraagd adem, de verkramping verdween. Mijn lief deelde hoe het met hem gaat, wat er in hem omgaat. Ik luisterde met mijn ogen dicht om goed te blijven voelen wat er in mijn lichaam gebeurt wanneer de woorden mijn oren bereiken. Steeds meer kon ik ontspannen, in plaats van me schrab te zetten.  "Is er nog meer wat je hierover wil zeggen, vroeg ik, of wil je dat ik teruggeef wat ik je hoor zeggen?" Mijn lief ging verder, en er kwam meer informatie, want zo voelde het plots,

Afgelopen maandag tijdens de RealPlay zijn we bezig geweest met het aangeven van onze verlangens binnen de relatie. We hadden van tevoren 5 gebieden weten te specificeren.  Sex, aanraking & intimiteit De woonomgeving mooi(onder)houden De zorg voor de ander De gezamenlijke passie's De gezamelijke toekomstdromen De opdracht voor alle aanwezigen was: geef 3 keer een cijfer van 1 tot 10 aan elk gebied. Het eerste cijfer is om aan te geven hoe belangrijk ik dit onderdeel überhaupt vind.  Het tweede cijfer is om aan te geven hoe dit onderdeel in onze relatie aanwezig/alive is. Het laatste cijfer is om te zien wat mijn eigen commitment is om hier tijd en energie in te stoppen. We vulden het ieder voor zich in zonder te overleggen. Daarna legden we de resultaten naast elkaar en bespraken we de verschillen, de overeenkomsten en stelden we elkaar vragen ter verduidelijking. Nu werd mij ook duidelijk dat ik eigenlijk elke dag op 1 van de gebieden een ext

De 5 pijlers van mijn authenticiteitscirkels zijn voor mij eigenlijk als richtingaanwijzers tijdens de cirkels.  Tijdens de authenticiteitscirkel lukt het me bewust mijn richting te kiezen.   Als beelddenker zie ik het voor me als het aankomen op een t-splitsing, ik kan twee kanten op. Of ik kies voor mijn oude (patroon) bestemming, of ik kies voor de nieuwe weg. Er is geen goed of fout, er is wel een keuze omdat ik me bewust word van waar ik sta. De 5 pijlers zijn: commitment in contact containment van de ervaring vertrouwen op wat er is nieuwsgierig naar de wereld van de ander surrendered leadership   Dus tijdens het proces van de authenticiteitscirkel, zijn er 5 verschillende pijlers die helder worden in situaties/uitdagingen en daardoor zie ik steeds vaker welke kant ik op kan. Commitment in contact.  Blijf in contact, waar ik gewend was weg te lopen als er een conflict ontstond tussen mij en de ander, me af te sluiten, iets anders te gaan doen, in gedachten te

Vandaag in de ochtend sharing met mijn collega's deelde ik mijn state of mind. 'Agressief met een snufje verdriet', dat is de reden dat ik vandaag mijn rode zonnebril ophou binnen. Misschien geeft het wat glans aan de dag. Aan de studenten jong en oud, die ik tegenkwam gaf ik uit voorzorg een waarschuwing. 'Ik ben vandaag hartstikke boos, agressief en verdrietig, sprak ik rustig. Daarom draag ik deze bril, het helpt me alles door een roze bril te zien. Mocht ik onaardig of boos worden dan ligt het niet aan jou'. 'Maar je bril is rood, lachten sommigen, anderen wilden hem even op om er doorheen te kijken, sommige vroegen of ik ongesteld was, anderen waar het aan lag en weer andere studenten deelden hun eigen ervaring van hoe te dealen met boosheid en verdriet. Het waren waardevolle gesprekjes. 's Middags nodigden 3 studenten me uit om tijdens onze toneelles naar het Twiske te gaan, zodat ik daar eens lekker mijn boosheid kon uiten. Ik werd enthousiast