Liefdevol gadeslaan
Dit is mijn meest persoonlijke en schaamtevolle blog ooit (tot nu toe dus) opgepast! Hoe jong ik was, weet ik niet meer maar ergens in mijn basisschooltijd speelde ik galgje met mijn moeder en haar zusje. Ik had het woord jaloerzie bedacht. De dames konden het niet raden, logisch, en mijn tante lachtte me uit toen ik het woord liet zien. Jaren was het mij onduidelijk hoe ik het woord nu werkelijk moest spellen. Jaloers zijn, ik weet er genoeg vanaf. Als vierjarige kleuter voelde ik het voor het eerst bewust toen mijn zusje geboren werd. Mijn moeders aandacht verschoof van mij naar haar, ik voelde geen liefde voor de baby maar een grote afkeer. Mijn moeder bracht me na een weekje 'verlof' weer naar school. Waar ik normaal gesproken naar haar zwaaide als ik uit de auto stapte, liep ik deze bewuste keer zonder me om te draaien richting school. Het was haar straf, wat dacht ze wel, de baby liefhebben, ik wilde het niet. Mijn jaloezie naar mijn zusje bleef jaren lang