Wanneer ga ik vreemd?

Mijn uitleg bij het woord vreemdgaan is als volgt: met een ander dan je partner stiekem en of ongezien (fysiek) intiem zijn, wetende dat je partner dit niet prettig vindt.

Het meest vreselijke onderwerp om met mijn geliefde te bespreken vind ik het thema vreemdgaan. Het triggert ontzettend veel pijn, schaamte en andere ongemakkelijkheden. 

Er zijn volgens mij altijd maximaal 3 verschillende posities die bekleed kunnen worden wanneer er sprake is van vreemdgaan. 

• De nietwetende persoon wiens lief vreemdgaat.
• De vreemdganger die achter de rug van zijn/haar lief vreemdgaat. 
• De persoon waarmee vreemd wordt gegaan.

Alle posities heb ik bekleed en alle creëerden ook pijn.

Mijn eerste intieme seksuele ervaring was in het buitenland met een getrouwde man. Ik kende zijn partner niet en voelde me daarom niet ongemakkelijk of schuldig. Maar ik heb ook meegemaakt dat ik de partner wel kende en dat gevoelens van schuld en afschuw afgewisseld werden met gevoelens van lust en verlangen.

Natuurlijk heb ik ook vaak genoeg ervaren hoe het is om de nietwetende naieve partner te zijn die bedrogen wordt. De eerste keer dat dat gebeurde, stond mijn wereld op z'n kop, ik dacht nooit meer een man te kunnen vertrouwen.

Maar waar het nu vooral over gaat is de vreemdganger, de schuinsmarcheerder, zij die naast de pot pist of een scheve schaats rijdt...
Wat maakte nou dat ik vreemdging?
Dat is de vraag die ik mezelf moest stellen om dit blog te kunnen schrijven.

Eén basisprincipe sprong eruit...zolang ik verliefd ben op en passievol verlangen voel voor mijn partner, is er absoluut geen behoefte om intiem met een andere man te zijn. Oftewel zolang ik verliefd ben en mijn liefde beantwoord wordt (dit is ESSENTIEEL) is mijn lust en verlangen puur en alleen op "mijn object" gericht.

Nu is de stap naar een volgend punt ook makkelijk te maken namelijk, als al dat voorgaande weg is, komt er een knagend verlangen naar weer dat gevoel van begeren en begeerd worden te ervaren. Op een (on)bewust level stel ik me 'weer' open voor de ander, wie dat ook zal zijn. Er gaat een knop om, of lees je liever; een luik open.

Het kan zijn dat dit in eerste instantie onbewust gebeurt, maar voordat ik werkelijk overga tot handelen, ben ik me van elke gedachte en handeling bewust. 

Vreemdgaan heeft verschillende stadia; het eerste oogcontact, het flirten, het plagen/uitdagen, het (geplande) gesprek/de kennismaking met uiteindelijk de aanraking, hoe langdurig, diepgaand of kortstondig die ook is. Tijdens het flirten weet ik al waar ik mee bezig ben, niks is dan onbewust.

Dus er is een gebrek aan beantwoorde passievolle verliefdheid en dat gebrek creeert een verlangen naar avontuur.
Namelijk wanneer ik passievolle verliefde gevoelens kan leven met mijn lief, voelt het als een oneindig avontuur waar ik me in bevind. Een gevoel van flow, totaal alive zijn, living life to the max, elk atoom in mijn lijf vibreert voelbaar van vreugde en liefde. Ik voel me dan compleet en dankbaar.

Zodra dit gevoel weg is, ontstaat een gevoel van schaarste, van een tekort en het jachtseizoen wordt geopend.

Het pad van vreemdgaan ken ik goed genoeg. Het pad van open en eerlijk in kwetsbaarheid mijn angst en pijn rondom dit thema delen met mijn lief, is nieuw voor me. 

Wat ook nieuw is voor mij is, is het bewustzijn in de romantische fase. Wat maakt nou toch dat ik naar hem verlang? Wat ben ik bereid te onderzoeken? Waar wil ik werkelijk voor gaan? Hoe kan ik steeds weer bewust keuzes maken die zorgen voor verdieping, inzicht en uiteindelijk ontwaken?

Ik zie mijn relatie als een middel niet als een doel opzich. Het thema vreemdgaan zal heus nog vaker geanalyseerd worden. Wat dan mijn visie zal zijn weet ik niet. Wat ik wel weet is dat het onderwerp altijd stof zal doen opwaaien. 

Ahee!