Met een glimlach en droge oksels
Afgelopen maandagmiddag stond ik in de fietsenstalling van mijn werk mijn fiets open te maken. Een collega was in de ruimte aanwezig en ik besloot te zeggen wat ik dacht. 'Ik koop zo een winterjas, precies zoals ik hem wens voor een goede prijs'. Meteen had ik haar aandacht. Lonneke keek verbaasd en zei; 'Heb je hem al gezien, weet je welke je gaat kopen?' Ja zei ik, in mijn gedachten heb ik hem gevisualiseerd, nu ga ik hem kopen, dag!' Ik draaide mijn fiets om en opende de deur naar buiten. Achter me hoorde ik gelach. Vastberaden fietste ik naar de tweedehands kledingzaak in de Scheldestraat. Na 10 minuten rondkijken, vond ik de jas waar ik voor gekomen was. Op het prijskaartje stond 35 in plaats van mijn verwachte 50 euro. De jas zat als gegoten en verliet verrast en tevreden de winkel. Het is maar iets kleins, en misschien klinkt het voor mensen als een toevalstreffer. Gelukkig weet ik dat het meer is dan toevalligheid. Zondag waren er kijkdagen op de camping