Met een glimlach en droge oksels

Afgelopen maandagmiddag stond ik in de fietsenstalling van mijn werk mijn fiets open te maken. Een collega was in de ruimte aanwezig en ik besloot te zeggen wat ik dacht. 'Ik koop zo een winterjas, precies zoals ik hem wens voor een goede prijs'. Meteen had ik haar aandacht. Lonneke keek verbaasd en zei; 'Heb je hem al gezien, weet je welke je gaat kopen?' Ja zei ik, in mijn gedachten heb ik hem gevisualiseerd, nu ga ik hem kopen, dag!' Ik draaide mijn fiets om en opende de deur naar buiten. Achter me hoorde ik gelach.
Vastberaden fietste ik naar de tweedehands kledingzaak in de Scheldestraat. Na 10 minuten rondkijken, vond ik de jas waar ik voor gekomen was. Op het prijskaartje stond 35 in plaats van mijn verwachte 50 euro. De jas zat als gegoten en verliet verrast en tevreden de winkel.

Het is maar iets kleins, en misschien klinkt het voor mensen als een toevalstreffer. Gelukkig weet ik dat het meer is dan toevalligheid. Zondag waren er kijkdagen op de camping aan zee waar wij graag een seizoensplek wilden hebben. Aangekomen bij de receptie hoorden we dat er nog 5 plekjes over waren, op het terrein zagen we groepjes mensen met plattegronden rondkijken en lopen, opzoek naar de perfecte plek. Van tevoren hadden Patrick en ik even bewust uitgesproken wat we van de kijkdag verwachtten. 'We hebben de perfecte plek en voelen ons er de rest van de dag tevreden en blij over'.

Eenmaal met de plattegrond in onze handen, bleek het bewaren van de rust nog wel een lastige. Daarom besloot ik het tempo van Dakini aan te houden, ik weet dat haastige spoed de wonderlijke flow verstoort en de kans op (angst)zweet en een frons op het voorhoofd vergroot. Daarentegen maakt alles wat ik rustig, met een glimlach en droge oksels doe dat ik in het NU blijf en dus in een flow kom. Plus dat ik me dan blij en tevreden kan blijven voelen. We zijn langs alle 5 plekken gelopen, hebben onze ogen uit gekeken en hebben ondertussen genoten van de blauwe lucht en de zonneschijn. Al snel werd duidelijk welke plek onze plek zou worden.

De plek die wij wilden, was opeens toch weg maar de plek er precies naast kwam vrij en bleek uiteindelijk nog beter te zijn. Een paar uur later reden we weer naar Amsterdam rozig van de zon, vrolijk vanwege het mooie vooruitzicht.

Zomaar twee voorbeelden van hoe positief denken, mijn geluk vergroot. Ik praat er veel over met een ieder die ervoor open staat. Op school tijdens mijn lessen ben ik alleen nog maar positief. Ik keur niks meer af, ben niet meer boos, zeur niet meer, forceer niks meer, dreig niet met sancties, praat niet om met beloningen, maar ben gewoon blij.

Ik begroet de leerlingen vrolijk en enthousiast, bedank ze dat ze er op tijd zijn, vraag of ze klaar zijn om de les te starten, strooi met complimenten, geef ze de volle aandacht, blijf rustig wanneer ze door elkaar praten, lach wanneer ze iets grappigs zeggen of doen ook wanneer ik midden in mijn verhaal zit, spreek mijn blijdschap en vreugde uit en bovenal geniet van hun aanwezigheid, steeds zeg ik tegen elke groep dat ik ze geweldig vind.

En het grappige is dat het zo'n positieve uitwerking heeft. Maandag zeiden verschillende leerlingen;'Juffrouw u straalt helemaal, en 1 leerling zei; 'Uw lach is echt mooi'. Aan het einde van mijn les kwamen leerlingen naar me toe om te zeggen hoe geweldig ze de les gevonden hadden en hoeveel ideeën ze hadden om de eindopdracht uit te voeren. Wat heerlijk om zo veel terug te krijgen en er tegelijkertijd geen enkele moeite voor te hoeven doen. Gewoon positief praten en denken, en de rest komt vanzelf.


Reacties