Yashodara's blog: Ontstaan uit stilte & gestuurd door liefde

Wanneer je me vraagt hoe het met me gaat en je het werkelijk wil weten, neem dan de tijd. En als ik zeg de tijd bedoel ik, blijf bij me.  Als ik in pijn ben over aannames over mezelf of de ander, dan vind ik het vaak moeilijk om daar meteen over te praten. En toch is er een behoefte in mij om te delen, om beetje bij beetje al de pijn die er is bloot te leggen. Maar het is zo eng, zo eng, want wat vind jij dan van me? Accepteer je me dan nog? Ben je er dan nog voor me of wijs je me af? Wat kan jij doen wanneer je me een vraag stelt en ik geen antwoord geef. Wat kan je doen als ik in stilte blijf?  Wat je in ieder geval NIET mag doen is het gesprek beëindigen. Teksten als: 'Oke, je wil niet praten', of 'Ik vroeg je wat' of alles vergelijkbaar met mij het vuur aan de schenen leggen, werkt slecht. Want wat er gebeurt wanneer er naar mijn pijn gevraagd wordt, is dat ik meteen onrust voel. Meteen is er angst in mij. Durf ik werkelijk te vertellen wat er speelt?

MFL zijn mijn initialen Wat kan ik daar voor moois van maken vroeg ik me net af. Mailin Fleur Landvreugd Mailinnetje Fleurtje Landje Mothers Finest Love Mothers Finest Life Mother Fucking Lovely Mother Fucking Lively Mother For Life  Mailin Ferry Liefde Mailin Ferry Lekker Mailin Ferry Lachen Mailin Ferry Leven Make Fire Light Mailin Feels Love Mailin Fluistert Lief Mailin Flirt Lekker Massage Fucking Lovely Mooi Fantastisch Licht Magisch Fantastisch Leven Modern Futuristic Laboratorium Magisch Feeën Leven Mooie Feestelijke Lading Mujer Fe Luz Et cetera....

Wie ben ik? Wie mag ik zijn?  Kan ik mezelf omarmen met al mijn facetten, kleuren en eigen aardigheden? Als puber schreef ik dagboeken vol over mijn verliefdheden op jongens en mannen. Ik fantaseerde er op los, in mijn fantasie werd ik begeerd, bemind en bewonderd.  In Spanje ontdekte ik mijn jagersmentaliteit, er was veel aandacht en ik kon op jacht. Heerlijk vond ik het de touwtjes in handen te hebben, adoratie te voelen, toe te geven of af te wijzen. Terug in Nederland in mijn eerste serieuze liefdesrelatie, ging dat jagen subtiel door. wanneer ik uitging met of zonder mijn vriendje dan trok ik de aandacht en thuis gaf ik zijn vrienden aandacht op een manier die dubieus gevonden kan worden. Het gebeurde op een onbewuste manier, ik zag geen patronen, doorzag de gevolgen niet. In de volgende serieuze relatie werd het jagen een onderlinge wedstrijd met mijn partner...vreselijk. Het vertrouwen en de toewijding naar elkaar als geliefden waren ver te zoeken. In de relatie

Dit jaar stond in het teken van alles nieuw. Het begon meteen 1 januari toen ik voor het eerst in mijn leven in Bloemendaal aan Zee een nieuwjaarsduik nam in de vrieskoude zee.'Hiehaaaa kom maar op, ik ben er klaar voor', riep ik nog. Het eerste grote ding waar ik mee mocht dealen was de onherstelbare kortstondige ziekte van mijn schoonmoeder Sarabande. Ik kreeg de kans om nog afscheid van haar te komen nemen. 'Ik hou van je', zei ik en dat was het laatste dat er was tussen ons. Nooit eerder had ik bewust afscheid van een dierbare kunnen nemen. Vervolgens sloot ik vrede met haar zoon. Via de WhatsApp nodigde ik hem uit weer vrienden te worden en hij zei ja. Nooit eerder was het in me opgekomen dit te doen. In dezelfde periode begon ik de alles veranderende cursus; ‘Mind Muscle Workout’ bij Joyce @ Trust. Het maakte dat de passie tussen mij en mijn partner weer oplaaide, en dat ik in het algemeen weer tot leven kwam. Langzaam maar zeker begon ik weer

Ook bij LIFE! hebben we dit jaar kerst gevierd, want zo gaat dat nou eenmaal. Er zou een kerstspel komen, een potpuck kerstdiner met studenten EN de opvoeders, een open podium en dj Mees zou draaien.  Ik had maandag toegezegd wel iets met het kerstspel te willen doen. De dag dat we het zouden vieren, kreeg ik pas de overdracht per mail. Heel spannend allemaal. Er was slechts 1 keer geoefend met de nog onvolledige cast. Aan mij de nobele opdracht er één geheel van te maken. 'Succes!', riepen een paar collega's met een lach in hun stem. 'Mailin jij kan dit, gewoon de studenten volgen', zei de één. 'Mailin lekker uit je comfort zone', zei de ander. 'Ik weet het ook niet', sprak de volgende. 'Maar wie speelt dan Maria?', vroeg de vierde. 'Zoek een simpel verhaal op internet', tipte de vijfde. De ouders arriveerden, de presentatie over de crowdfunding zat erop en het podium was vrij en ik mocht mijn ding gaan doen. In de hoek zat

Volgens mij waren Kavanblaa en ik de bedenkers, tenminste zo voelde dat want we waren de eerste in mijn omgeving die dit deden. En dat was maar half fijn, om niet te zeggen vreselijk moeilijk soms. Zoals pioniers zullen beamen, je hoeft niet op begrip te wachten want dat is er gewoon nog niet. We gingen uit elkaar, dat was duidelijk. Ik studeerde fulltime en Kavanblaa was huisvader geweest. Heel logisch dat hij de zorg voor Angel wilde voortzetten. En ik deed de sociale academie module socialisatie thema feminisme en las dus Anja Meulenbelt; 'De Schaamte voorbij'. De alleenstaande studerende moeder, dat wilde ik ook! Een fifty fifty verdeling van het ouderschap leek mij de meest eerlijke oplossing. Mijn ouders dachten daar heel anders over.'Een kind hoort bij zijn moeder te zijn', herhaalde mijn moeder telkens weer, ik voelde me niet begrepen.  Andere moeders in mijn omgeving, dit waren geen vrouwen van mijn leeftijd want ik was de eerste moeder in mi

Ontwaken, er valt niet zoveel meer over te zeggen, zo voelt het.  Steeds als ik een poging doe de juiste woorden te vinden, begrijp ik dat zwijgen goud is  Steeds als ik een poging doe het te snappen, begrijp ik dat ik in verwarring ben  Steeds als ik een poging doe één verhelderende vraag te stellen, komen er 108 nieuwe vragen voor in de plaats Dus ja In stilte verblijf ik.... Ahee!