'Kom maar op!', riep ik nog

Dit jaar stond in het teken van alles nieuw. Het begon meteen 1 januari toen ik voor het eerst in mijn leven in Bloemendaal aan Zee een nieuwjaarsduik nam in de vrieskoude zee.'Hiehaaaa kom maar op, ik ben er klaar voor', riep ik nog.

Het eerste grote ding waar ik mee mocht dealen was de onherstelbare kortstondige ziekte van mijn schoonmoeder Sarabande. Ik kreeg de kans om nog afscheid van haar te komen nemen. 'Ik hou van je', zei ik en dat was het laatste dat er was tussen ons. Nooit eerder had ik bewust afscheid van een dierbare kunnen nemen.

Vervolgens sloot ik vrede met haar zoon. Via de WhatsApp nodigde ik hem uit weer vrienden te worden en hij zei ja. Nooit eerder was het in me opgekomen dit te doen.

In dezelfde periode begon ik de alles veranderende cursus; ‘Mind Muscle Workout’ bij Joyce @ Trust. Het maakte dat de passie tussen mij en mijn partner weer oplaaide, en dat ik in het algemeen weer tot leven kwam. Langzaam maar zeker begon ik weer te voelen en te dromen. Met alle risico’s van dien, bleek al snel tijdens het Open Up festival.

Daar besloot ik om alleen nog mijn hart te volgen en prompt werd mijn hart gestolen. Er volgden weken van totaal nieuwe gevoelens, diepe verlangens, helderheid, lef, vastberadenheid en besluiten die mijn leven en dat van al mijn dierbaren in een rap tempo deden veranderen. 

Het hielp mij om steeds geweldloos te blijven communiceren. Hoewel ik zeker wist dat ik mijn relatie wilde beëindigen, het misschien niet begreep of rationeel kon verklaren, maar het wel goed voelde in mijn lichaam, was er bij mij ook een waarneming van verdriet en onbegrip bij mijn familieleden. 

Dit voelde eenzaam, ik wilde zo graag begrepen en geaccepteerd worden. Maar daar was tijd voor nodig.

Het contact met mijn zonen veranderde. Ik zocht naar een praktische oplossing om in verbinding te blijven.

Voor het eerst in mijn volwassen leven voelde ik me homeless, afgesloten van mijn familie, ontaard als moeder en financieel aan de grond.

Het was razend interessant om mezelf gade te slaan. ‘Wat doet Mailin als ze in een crisis zit?’

Ik ontdekte dat om in beweging te komen ik anderen nodig heb. Dat ik om hulp mag vragen en het dan ook krijg.

Naast de crisis was er een wonderbaarlijke ervaring op het gebied van de liefde. Nooit eerder durfde ik zo open te zijn, zo bewust keuzes te maken, zo eerlijk uit te spreken wat er is en zo veel gevoel toe te laten. 

Het samenwonen met z’n tweeën en de helft van de week met z’n vieren verloopt soepel. Er is grote dankbaarheid naar mijn lief en mezelf dit te mogen leven.

Ik werd getipt om als invaller in het onderwijs te werken en ging opzoek. Moeiteloos vond ik de perfecte baan en uitdaging op een school voor speciaal basisonderwijs. Eén dag per week laat ik me in het diepe gooien en nu zoek ik naar een zachte doch efficiënte manier om overzicht, helderheid, actie en contact te genereren, zonder te vervallen in dreigementen of straffen en belonen. 

Ik zit er middenin en weet dat ik een manier zal vinden die voor mij en de kinderen werkt. Door deze invalbaan is er een beweging naar boven wat mijn financiën betreft, dat geeft lucht.

Voor het eerst in mijn leven ging ik naar satsang. Ook is er het verlangen om te ontwaken en het weten dat ik fragmentarisch ook ontwaak, en er is meer rust. Het komt wel en het is al, hoor en voel ik steeds vaker. 

2016 jaar van de aap. Je hebt met me gespeeld, je hebt me uitgedaagd, je hebt me voor hete vuren gezet en je hebt me laten voelen. Er is veel nieuw en dat voelt spannend en er is ook nog genoeg hetzelfde en dat voelt veilig. Die afwisseling van veilig en spannend heb ik gewaardeerd. Je zal mijn persoonlijke geschiedenis in gaan als het jaar dat ik tot leven kwam.

Nog een paar uurtjes en jouw tijd zit erop. Dankjewel voor alles.

Ahee!