What is love?

Wat is 'houden van' eigenlijk? Wanneer weet ik of ik van iemand hou? Wat zijn de symptomen precies?

Een paar jaar geleden kwam ik tot de schrikbarende conclusie dat ik niet kan houden van, puur en alleen omdat ik dacht niet te weten wat het is.
Want, zo concludeerde ik, ik hou wel van mensen maar dat is altijd omdat. En het echte houden van schijnt zonder 'omdat' te zijn.

Zo hou ik van mijn kinderen, ik noem ze als eerste omdat er in mijn 'houden van' ook een soort hierarchie lijkt te zijn. Van hen hou ik met hart en ziel want...het zijn mijn kinderen. Voor mijn familie geldt het zelfde principe.

Daarna dacht ik aan mijn man en concludeerde;'Ik hou van hem omdat hij attent, behulpzaam, geweldig als vader voor mijn kinderen en ondersteunend is'. Et cetera. Een lange lijst was het. En toen ik als test alles delete, verdween ook mijn liefde voor hem. Oeps.

Een korte tijd geleden zag ik een filmpje over geweldloze communicatie in liefdesrelaties. Er werd een conflict nagespeeld. Tijdens dat conflict vraagt de ene partner aan de andere;' Hou je eigenlijk wel van me?' De ander laat de vraag even goed tot zich doordringen en antwoordt vervolgens:' Nee, nu voel ik even geen liefde voor jou'.

Het was een enorme eyeopener, de eerlijkheid om werkelijk te durven vertellen wat ik voel. Maar helaas, ik deed er helemaal niks mee.

Nu ik in een nieuw liefdesexperiment ben, durf ik en wil ik voor radicale eerlijkheid gaan. Steeds weer voelen en uitspreken wat er is. 
Dus uitspreken wanneer ik liefde voel en ook uitspreken wanneer het absent is. 

Het is zo helpend om me met mezelf en de ander te verbinden dat ik het durf. Ik besef dat er geen vanzelfsprekendheid is, geen gesneden koek meer. Wel is er de constante leegte in het NU waarin alles maar dan ook werkelijk alles kan gebeuren. En die tintelende, bruisende, nietszeggende ruimte maakt dat ik voel wat er is. 

Ik ga ervoor. Doe jij mee?

Ahee!