Mijn fantasie leven

Langgeleden in Utrecht aan de Jamaicadreef had ik als peuter voor het eerst een eigen slaapkamer. Er zijn nog wat vage beelden, een donkergroen bedje en een geel teddy beertje. Elke avond wanneer ik ging slapen mocht ik eerst even bij Amber in bed liggen terwijl we voorgelezen werden. Na het zingen van een Christelijk slaapliedje, werd ik naar mijn eigen kamer en bed gebracht.

Een paar jaartjes later woonden we op Curacao. Daar hadden Amber en ik een gezamenlijke slaapkamer. De kamer was ruim, een grote kast met speelgoed en genoeg plek op de grond om samen te spelen. Een herinnering is nog erg levend, de grote vreugde die ik voelde toen we van mijn vader een doos vol Fisher Price kregen, nadat we op vakantie waren geweest in Nederland. Amber en ik speelden tot we op de grond in slaap vielen.

Weer een paar jaartjes verder woonden we in Doetinchem. Onze nieuwe kamer had een vrolijk gele vloer. Weer was er genoeg ruimte om samen te spelen. Maar op een voor mij onverwacht moment besloten mijn ouders dat Amber en ik niet meer bij elkaar mochten slapen. Ik werd verbannen, zo voelde het, naar de griezelige zolder. Mijn moeder had moeite gedaan er een warme plek van te maken en ik trainde mijn mind om om te gaan met mijn angst voor spoken. Alles kraakte en piepte op de zolder van ons vooroorlogse huis.

We verhuisden naar een bungalowwoning met ontelbaar veel slaap- en badkamers. Naarmate ik puber werd, beleefde ik meer plezier in het decoreren van mijn kamertje. Op een dag kreeg ik een antiek bureautje, vele dagboeken en brieven schreef ik aan het schrijfblad.

Nu weer wat jaren later, woonde ik voor het eerst op mezelf zoals dat heet, maar in mijn geval betekende dat samenwonen met mijn eerste liefde. Het was een jaren 20 woning in Oud-West met maar 2,5 kamer. Mijn kamer was als het ware 'onze slaapkamer' en dat beschouwde ik als iets normaals. Immers mijn ouders en alle andere stellen die ik kenden, hadden een gezamelijke slaapkamer.

De relatie sneuvelde maar voor het eerst in mijn volwassen leven had ik weer een eigen slaapkamer. 

Er kwamen geliefden en ze vertrokken weer en de laatste keer dat ik enorm van mijn eigen kamer genoten had, was vlak voor de ontmoeting met mijn nu ex geliefde P. 
Het huis waar we besloten in te gaan wonen, voldeed aan al onze wensen. Wat ik toen echter niet gewenst had, was een kamer voor mijzelf, zo blij dat ik was samen te gaan wonen en bij hem te kunnen zijn dag in dag uit. Na verloop van tijd, kwamen warme herinneringen aan de tijd dat ik mijn eigen space had, weer boven drijven. Maar ons huis was vol, elke kamer had een bewoner, mijn wens verdween naar de achtergrond.

In mijn new story is ie er en mag ik mijn fantasie leven: mijn eigen slaapkamer waar ik mijn geliefde kan uitnodigen...olala. Het gevoel van in een community leven maar toch samen in 1 huis.

Ahee!