De balans opmaken

Terugkijkend op 2017 is er een gedachte van leegte en ruimte. Op mijn moadboard voor 2017 liet ik veel leeg. Omdat ik een verlangen had dat dit zich door stilte, inzichten & meditatie zou kunnen opvullen. Dat is gelukt.

De eerste maanden van het jaar stonden eigenlijk nog in het teken van wennen. Wennen aan het samenwonen met Ferry, de man die ik sinds 4 maanden daarvoor mijn hart en dus mijn leven in had laten wandelen. Hoewel alles kloppend voelde en ik me telkens verbaasde over de moeiteloze flow waarin het samenwonen en het nieuwe samengestelde gezinsleven zich ontvouwde, kan ik NU pas zien dat ik me toch nog inhield en voorzichtig deed.

Mijn oudste zoon belde mij in januari vlak voor zijn 25ste jaardag op en zei klaar te zijn met het weren van mijn nieuwe liefde. Hij zei een nieuwe fase in zijn leven in te gaan en dat daarbij ook hoorde dingen of mensen in dit geval niet uit de weg gaan. Mijn zoon zei klaar te zijn voor een ontmoeting, ik voelde enorme blijdschap. 

In het voorjaar stapte ook mijn tweede zoon uit de flight/fight modus. Hij kwam hier in de zomer wonen. Nadat hij ontdekte dat zijn sterrenbeeld gelijk is aan dat van mijn lief, vertelde hij me dat hij begreep waarom ik tot mijn lief aangetrokken ben. Het feit dat mijn dierbaren eindelijk tot totale acceptatie van mijn scheiding kwamen, bracht veel vrede in mijn systeem.

Er waren 3 grote grote financiele momenten, 2 dramatische met gevoelens van schaarste en 1 met een beleveing van overvloed. Mijn inzichten over schaarste en tekort zijn logisch en simpel: als ik te trots ben om te vragen of niet uit dankbaarheid kan ontvangen dan zal ik lijden, de keuze is bij mij. 

Ik ben veel bezig geweest met circling. Het is in de spiegel kijken naar die kanten van mezelf die ik zelf moeilijk kan zien, maar die ik ook niet graag zie. Toch helpt het mezelf te zien, te zien waarom ik in contact met mezelf en anderen doe wat ik doe. Wanneer ik uit contact ga, hoe dat overkomt en hoe het is om het net anders te doen.

Verder was ik vooral bezig met ontwaken, komen tot verlichting en mezelf realiseren. Het was een alles behalve saai of voorspelbaar pad. Voelen dat het er bijna is, ontdekken dat ik het ben, twijfelen of het er nog wel is, opgeven, loslaten en gewoon verder leven. De obsessie en fascinatie blijven het dwangmatige zoeken is opgelost.

Op 7 mei bij een intensive weekend in Dreumel met Geert en Ferry kreeg ik tijdens een sharing een zeer groot inzicht, dat 2 weken voor een niet te stoppen extase, helderheid en zelfliefde zorgde maar daarna net zo plots en onverwachts als het ontloken was weer verdween. Toch was er wel een blijvend inzicht over de innerlijke criticus en lukte het mij om deze strenge stem steeds vaker te herkennen en ontmantelen.

De kracht van affirmaties omarm ik weer na een half jaar geexperimenteerd te hebben zonder affirmaties te leven. Mijn leven sturen door los te laten, mijn wensen loslaten door me te laten sturen, het leven als een spel.

Er zijn al veel plannen voor 2018. Zielsverlangens om over te gaan tot actie, het nemen van beslissingen, overgave en vertrouwen. Ik sta open voor dat wat het universum via mij wil uitdrukken. 
Er is steeds meer zelfliefde, in contact met mezelf en de ander.

2017 dankjewel voor je stiltes, je zachte sturing, je liefde en je reflecties, ik heb van je genoten en geniet nog na.
2018 wees welkom, ik verlang NU al naar je.

Ahee!