Misschien word ik bourgondiër

Ondanks het feit dat ik geen tips of trucs kreeg van de lezers van mijn blog, heb ik toch de knoop doorgehakt en ben ik als een ware toerist vakantie aan het vieren. Vandaag als klap op de vuurpijl, bezochten wij als gezin de schaatsbaan op het museumplein. Daar, vanaf de tijdelijke brug, bekeek ik het vallen en opstaan van mijn dochter. Ze bevond zich op glad ijs en leek met de minuut kwader te worden. Na een paar verwoede pogingen voortuit te komen, gooide ze de handdoek in de ring. Ik zag mijn man en dochter met gebogen hoofden naar de bank lopen om de schaatsen uit te doen.

Op de brug zag ik veel mensen met selfiesticks en mutsen op. Omdat het voor Nederlandse begrippen best zacht weer was, concludeerde ik dat het toeristen moesten zijn uit landen met nog zachtere wintermaanden. 
Op de brug was ook een bord gemonteerd, een bord met een gat erin. De KPN had het bord omgetoverd tot fotopunt, er vormde zich een rij wachtenden voor het punt met in de hand de fotocamera of mobiele telefoon.

Na het schaatstafereel hebben we in gezelschap van mijn zoon en schoondochter op een terras in de zon een drankje gedronken terwijl ik mijn kleindochter de benen zag nemen. Mijn dochter maakte vrienden met Voselina en ik hoorde hoe haar nieuwe vriendin haar uitnodigde om in de zon te gaan liggen. Er was genoeg te zien en pas toen ik mijn oorwarmers weer op wilde zetten, pakten we onze fietsen om naar huis te rijden. Thuis dronken we koffie verkeerd, aten we chocola zonder suiker en kleurde ik mandala's met mijn dochter.

Het lukt me steeds beter om vakantie te vieren zonder daar schuldgevoelens bij te krijgen, wie weet word ik in 2016 wel gewoon bourgondiër.