Ik sta er helemaal open voor
Even een stukje introspectie, want ja het einde van 2015, even naar binnen gaan, de kortste dag komt eraan, you know the drill. Ik kreeg bijna een deja vu, afgelopen zomer stond ik op een verelijkbaar punt als waar ik nu sta. Op die bewuste dag schreef ik ook een blog. Het is precies op de dag 5 maanden geleden dat ik mijn eerste blog in de zelfbedachte challenge schreef rond het thema; 'mijn leven als zpp'er'.
Waar het me nu om gaat is dat ik weer vakantie heb net als toen. Die zomerse dag was het een gewetenskwestie dat me een ongemakkelijk gevoel bezorgde, waardoor ik niet van mijn vakantie kon of mocht genieten. Nu 5 maanden later is het de echo van mijn portemonnee.
Een tijdje met minder geld rondkomen, is een bijzondere mij niet vreemde levenservaring. Al eerder in mijn leven waren er periodes dat ik de eindjes aan elkaar moest knopen. Maar elke keer beleef ik het weer anders. Ook telkens heeft mijn gezin een andere samenstelling, wellicht speelt dat ook mee.
De eerste keer woonde ik net in Amsterdam met mijn eerste grote liefde, we hadden het krap omdat al onze reserves in rook opgingen, dag in dag uit. Zodra er weer geld op de en/of rekening stond, leefden we even als king en queen, maar dat waren vaak moment opnames.
De tweede keer dat ik weer op de centen moest letten, was met mijn tweede grote liefde. Hij was soms een straatmuzikant en één keer wilden we zo graag naar Spanje dat hij in 2 dagen tijd, hartje zomer op het Leidseplein genoeg geld bij elkaar verdiende zodat we (Angel van 4 jaar, mijn verloofde en ik dus 5 maanden zwanger van Luna) een busreis van 20 uur konden maken naar Barcelona.
De derde keer is dus nu met mijn derde grote liefde en ik vraag me af, welk riedeltje speelt zich af? Wat gebeurt er dat ik niet doorzie? Willem de Ridder legt met zijn Spiegelogie uit dat als je iets te graag wil, je moeite doet, je ook moeite krijgt. Dus betekent dat dan dat ik nu 'gewoon' van deze vakantie of noem het verlof, mag gaan genieten?
Wat denk jij? Geef mij eens een tip alsjeblieft en schrijf een reactie onder mijn blog, ik sta er helemaal open voor....
Waar het me nu om gaat is dat ik weer vakantie heb net als toen. Die zomerse dag was het een gewetenskwestie dat me een ongemakkelijk gevoel bezorgde, waardoor ik niet van mijn vakantie kon of mocht genieten. Nu 5 maanden later is het de echo van mijn portemonnee.
En het bizarre is dat ik al weken bezig ben met allerlei affirmaties uitspreken, lijntjes uitgooien, netwerken, mailtjes sturen maar de echte reuring die ik verwacht, laat kennelijk nog even op zich wachten
Een tijdje met minder geld rondkomen, is een bijzondere mij niet vreemde levenservaring. Al eerder in mijn leven waren er periodes dat ik de eindjes aan elkaar moest knopen. Maar elke keer beleef ik het weer anders. Ook telkens heeft mijn gezin een andere samenstelling, wellicht speelt dat ook mee.
De eerste keer woonde ik net in Amsterdam met mijn eerste grote liefde, we hadden het krap omdat al onze reserves in rook opgingen, dag in dag uit. Zodra er weer geld op de en/of rekening stond, leefden we even als king en queen, maar dat waren vaak moment opnames.
De tweede keer dat ik weer op de centen moest letten, was met mijn tweede grote liefde. Hij was soms een straatmuzikant en één keer wilden we zo graag naar Spanje dat hij in 2 dagen tijd, hartje zomer op het Leidseplein genoeg geld bij elkaar verdiende zodat we (Angel van 4 jaar, mijn verloofde en ik dus 5 maanden zwanger van Luna) een busreis van 20 uur konden maken naar Barcelona.
De derde keer is dus nu met mijn derde grote liefde en ik vraag me af, welk riedeltje speelt zich af? Wat gebeurt er dat ik niet doorzie? Willem de Ridder legt met zijn Spiegelogie uit dat als je iets te graag wil, je moeite doet, je ook moeite krijgt. Dus betekent dat dan dat ik nu 'gewoon' van deze vakantie of noem het verlof, mag gaan genieten?
Wat denk jij? Geef mij eens een tip alsjeblieft en schrijf een reactie onder mijn blog, ik sta er helemaal open voor....
Reacties
Een reactie posten