Over de grond kruipen of met je armen zwaaien

Vanochtend begon mijn tweede vakantiedag vroeg. De wekker ging af om 8:15. Een bewust geplande actie van mijn kant. Op de zondagochtenden kan er gedanst worden in Club Lite, waar vroeger Marcanti zat. Een briljante locatie, met gewoon gordijnen voor de ramen die op hun beurt open gezet kunnen worden wanneer het te warm wordt. De wekker ging vroeg en ik nam de tijd om rustig te mediteren, ontbijten en douchen voordat ik een blik zou werpen in mijn kledingkast.


Er valt wel iets te zeggen over het publiek; bijna alle aanwezigen dragen makkelijk zittende kleding, lees yogabroeken, Thaise vissersbroeken of harembroeken met daarboven een mouwloos hemdje. Ikzelf draag het liefst een enkellange of heel korte turquoise rok met mijn enkelbandje uit Ibiza.
Het geweldige aan de Club Liteochtenden vind ik het publiek. Een ratjetoe van oude Goa hippies met hun herkenbare dans-springpasjes en jonge zwierige danseressen die vaak vertraagd over de grond kruipen of met zwaaiende armen en gesloten ogen een ritme voelen dat ik niet hoor.

Er zijn ook oudere jongeren met grijs haar die samen met danspartner over de dansvloer huppelen of aan een soort van acrobatiek doen waarbij ik vaak binnensmonds tegen mezelf zeg wanneer ik ze gade sla:"Mailin het komt goed, ze zijn veilig in balans".
En ja mijn eigen dansjes zijn een gekke combi van de Goa trancemoves plus een imitatie van Luna's coole ravestijl, het past er precies tussen. Iedereen op de dansvloer is nat van het zweet en heeft een blijde glimlach op het gezicht. Jong en grijs samen dansend en kruidenthee drinkend, nooit gedacht dat ik me daar gelukkig tussen zou voelen.