Het klinkt simpel

Mijn goed betaalde vaste baan, met 12 betaalde vakantieweken per schooljaar, gaf ik op, zonder enige twijfel, om  bij LIFE! te komen werken. En hoewel ik nog niet de helft verdien van wat ik verdiende, wil ik toch bij LIFE! blijven werken.

Waarom dan, vraag je je misschien af.

Het antwoord klinkt simpel; ‘bij  LIFE! kan ik mijn hart volgen’.

Toch is het volgen van mijn hart niet altijd zo simpel. Zoals nu bijvoorbeeld, nu ik ga vertellen wat ik LIFE! te bieden heb, voel ik een soort twijfel;

Ben ik wel goed genoeg? Heb ik de studenten wel iets te bieden? Zijn ze blij met mij? Hebben ze iets aan mij? Ik weet het werkelijk niet.

Wanneer ik een positieve bui heb, denk ik; Ja ze vinden het geweldig om een spel met me te spelen, ze zoeken me op als er een conflict is, ze vertellen me van alles als ik bij ze in de buurt zit en wat vragen stel. Ik hou ervan lol met studenten te maken en te lachen.

Maar als ik in een onzekere bui ben, dan denk ik:’ Ik geef te weinig lessen, ik sta zelden in de top drie als nieuwe studenten een mentor willen kiezen en ik heb geen vaste activiteiten of lessen op het rooster, wat heb ik ze nou te bieden?

Ik ben dan officieel wel juf of docent voor de basisschool, maar lesgeven is niet altijd dat waar mijn hart een vreugdesprongetje van maakt. 

Ik wil niet vastzitten aan lesgeven, ik wil in het NU leven, doen wat er in mij opkomt, waar studenten spontaan om vragen.

En ik hou me graag bezig met alle randvoorwaarden zoals:

• ·    het bemiddelen bij conflicten
• ·    de rol van de flying giraffe
• ·    het zorgen voor de instroom van nieuwe studenten door open uurtjes en open dagen te faciliteren
• ·    het contact met (geïnteresseerde) opvoeders
• ·    aanwezig en/of voorzitter zijn tijdens de schoolkring, de voorzitter begeleiden mocht dat nodig zijn
• ·    mijn kennis en ervaring van de consent methode en geweldloze communicatie delen met studenten en opvoeders, want ik ben er zelf zo enthousiast over 

Er zijn van mij uit geen concrete ideeën voor lessen, ik vind het moeilijk om me te conformeren aan het lesgeven elke dag dat ik  bij LIFE! ben.

Spontane lesactiviteiten daar sta ik voor open en ook altijd het spelen van spelletjes, net zo goed als een activiteit in de natuur.

Maar me verbinden aan een lesrooster vind ik heel moeilijk, ik hou echt van mijn vrijheid en het volgen van mijn hart.

Mijn hart dat vandaag iets anders zegt dan morgen

Mijn conclusie is dat ik er alles aan wil doen om ervoor te zorgen dat LIFE! een democratische school is en blijft, een school die gebaseerd is op geweldloze communicatie. 

En ik wil een voorbeeld zijn voor, of het voorbeeld volgen van, studenten in het volgen van mijn hart en dat leren waar ik enthousiast over ben.

Het is die vrijheid die er soms voor zorgt dat ik me geen raad weet en me verveel of nutteloos voel, maar die zelfde vrijheid maakt ook dat ik nu hier voor jullie zit en dit eerlijk vertel.

Want nooit eerder durfde ik dat op een school waar ik werkte te doen en dat, dat eerlijk en open zijn over wie ik ben en wat ik voel, dat is wat ik kom brengen, telkens weer.

En ik hoop dat het jullie, mocht dat nodig zijn, inspireert om ook eerlijk en open te zijn over wat je voelt en wenst. Al is dat best eng soms en heel lastig, het kan ook enorm opluchten.

Ahee!