Geboord of bekroond

Vandaag kreeg ik een merkwaardig verzoek van mijn tandarts. Hij vroeg mij of ik al mijn oorbellen uit wilde doen. Dat was nog al een opgave want ik draag er 8. In elk oor 4. Ooit was het in één oor 2 en in het andere oor 5, maar dit terzijde.

Toen ik al de zilveren ringen uit had, moest ik op de foto. Een vervelende kwestie want het voelde zo kaal. Gelukkig bleek het een röntgenfoto te zijn van mijn gebit als totaal. Ik moest een plastic uitstulpsel in mijn mond nemen van het formaat dunne sigaret. Met mijn tanden moest ik het plastic ding vastbijten. Maar mijn tong moest ik naar boven doen. Naar boven doen? ‘Oe moek kak?’ vroeg ik nog. Voordat die brandende vraag beantwoord kon worden, draaide het grote apparaat al om mij heen. Ik hoorde allerlei piepjes en hoopte dat ik mijn tong in de juiste positie hield.



Nadat de tandarts, die ik vandaag voor het eerst ontmoette, de foto bekeken had, begon hij aan het echte werk. Met een haakje ging hij op zoek naar eventuele zwakke plekken in mijn gebit. Hier en daar prikte hij stevig in mijn tandvlees. In tandartscodetaal liet hij de assistente vastleggen wat er in het verleden geboord of bekroond was in mijn mond. Hij vond gelukkig niet wat hij zocht, wel ontving ik een groot compliment voor mijn gezonde gebit. Ik gaf hem een hand, niet degene die vol zat met de oorringen, en verliet het pand.