Het out of the box ouderschap

Elk kind dat geboren wordt in een hetero- of homoseksueel gezin wordt gehersenspoeld. Ik bedoel de kinderen die op een dag beseffen dat hun ouders (ooit) uit liefde bij elkaar zijn gaan leven als gezin . Deze kinderen zijn in grote pijn wanneer die liefdesrelatie van hun ouders op de klippen loopt.

Dat komt door ons. Wij hebben dat gecreëerd  met al onze sprookjes, films, verhalen en geindoctrineerde fantasieën.

Als wij met z'n allen er nou eens andere normen op na zouden houden dan kon het geheel er totaal anders uitzien. Ik schets even een ander out of the box beeld.

Stel je voor; je bent alleenstaand en je wil ouder worden. Dat verlangen is er en je kan door goed door te voelen, ontdekken dat het verlangen om ouder te worden, groter is dan het verlangen om nu een levenspartner te vinden. 

Heb je 'em? Perfect. 

Je gaat serieus op zoek naar een vader/moeder voor jouw aanstaande kind, een donor maar meer dan dat, je gaat opzoek naar een persoon die net zo graag als jij, een kind wil. De seksuele geaardheid van die persoon is natuurlijk onbelangrijk in deze constructie let op. 
Het zou ook kennis of vriend(in) van je kunnen zijn, zelfs een bevriende collega kan dienst doen.

Je overlegt en deelt je verlangens met elkaar en als het allemaal klopt dat jullie beiden een kind willen en daar in een co-ouderschapconstructie in willen stappen, gaan jullie over tot de daad of meer waarschijnlijk de kunstmatige variant.

Wat levert dit in godsnaam op hoor ik je zeggen. Nou dat zal ik eens even uit de doeken doen.

Zoals helaas vele stellen met kinderen kunnen beamen, is dat samen kinderen opvoeden, een passionkiller is. Er is opeens geen tijd en energie meer voor seks, avontuur, onbezorgdheid en spelletjes (behalve met de koters wel te verstaan). En omdat die vier bovengenoemde elementen het recept zijn voor verliefde gevoelens en passievolle verlangens, een wat mij betreft onmisbaar onderdeel van de liefdesrelatie, dooft vroeg of laat het vuur tussen de ouders.

Kijk, in mijn out of the box voorbeeld, mag het vuur doven, sterker nog, er was waarschijnlijk nooit vuur en hopelijk komt het er ook nooit. Het enige dat er nodig is, is een eerlijke verdeling van de liefdevolle zorg voor het nageslacht. Meer is er niet nodig om de co-ouderschapsrelatie te laten voortbestaan.

En eenmaal heb je je kind, dan vind je vanzelf wel je twinsoul of levenspartner, die als het evenmeezit ook al een kind heeft. Dan hebben jullie allebei je co-ouderschap met de kinderen en daarnaast, heel belangrijk, tijd samen zonder kinderen. Tijd samen met spel, seks, onbezorgdheid, passie en avontuur. En die afwisseling, kan je bedenken, is zo gek nog niet.

De kinderen kunnen van jongs af aan wennen aan het komen en gaan van de liefdespartners, in sommige gevallen zal dit zich volledig buiten hun zicht en bewustzijn kunnen afspelen. Daarnaast ontwikkelen de kinderen een individuele band met zowel de vader als de moeder en niet zoals in vele heterofamilies het geval is vooral met moeder.

De individuele band die je met je kind opbouwt, staat los van de band die je met je liefdespartner hebt. Je hebt namelijk heel bewust voor het krijgen van een kind gekozen, dat is (en voel maar of dit klopt) anders dan een verlangen naar een gezinnetje met je grote liefde. 
Als ouder heb je de helft van de tijd de (be)zorg(dheid) over je kind. Je deelt die namelijk met je partner in crime. Andere koek dus.

Nee laat dat vader en moedertje spelen, kinderspel blijven en laten levenspartners om andere dan voortplantingsredenen of loyaliteit naar de kinderen toe bij elkaar komen en/of blijven.

Ahee!