Het kan voor jou niet spannend genoeg zijn.

Lieve Dakini Fiore, Je bent al weer 1 jaar. Meisje van me, popskie, wiebele wozioo, boevekindje, lieve lieve schat. Wat heb ik jou goed leren kennen jouw eerste levensjaar. Het begon in mijn buik, wat een actief kindje, trappelen en draaien, een echte Wiebele woozio dus. Eenmaal geboren, bleek je niet alleen beweeglijk te zijn, je houdt er ook erg van om op 1 van ons te liggen. De eerste 6 weken van je leven lag je zo elke nacht boven op mij. Nu gebeurt dat heel af en toe nog. Vaker lig je ’s nachts lekker tussen ons in. Halverwege de nacht kruip je dan op Patricks kussen of dat van mij. En wanneer je wakker bent, trek je net zo lang aan mijn haar totdat ik ook wakker ben. Eenmaal uit bed, ben je niet te stoppen. Je gaat direct op je eigen speeltafeltje af en begint stuk voor stuk al je speelgoed op de grond te gooien. Maar wanneer ik in de keuken bezig ben en jij er in je kinderstoel bij zit, vind je dat ook allemaal prima. Met je vingers in je mond bekijk je me hoe ik bezig ben. Af en toe schreeuw je even heel hard iets wat je van het hart moet om vervolgens weer rustig te zitten kijken. En boeken, wat ben jij gek op boeken. Je vindt ze om op te vreten. De vorige 3 boekjes heb ik met de staart tussen mijn benen afgeleverd bij de bieb, hopend dat er geen boete zou volgen. Je had alle leuke plaatjes eruit gebeten. Het liefst kruip, of loop je tegenwoordig richting boekenkast om daar boek voor boek tevoorschijn te trekken. Drukke spelletjes vind je ook fantastisch. Wanneer Patrick op je af rent om je te kietelen, gil je het uit van plezier. Wanneer Luna met z’n energieke dansjes de kamer in komt springen, veer je omhoog en begin je keihard te schateren. Dit zelfde gebeurt wanneer Angel of Kel achter je aan kruipen om je te pakken. Het kan voor jou allemaal niet druk genoeg zijn. Hoe meer actie hoe beter. Maar ook hoe meer bezoek in huis, hoe gezelliger. Wanneer niemand wat zegt, neem jij al schreeuwend het woord. Je weet precies wat je wel en niet wil. Krijg je iets te eten dat je niet bevalt, dan duw je het weg en draai je je hoofd om. Ligt er iets op tafel waar je niet bij kan maar wat je graag wil eten, dan laat je dat luid en duidelijk horen. Soms kom ik op plekken waar andere kleine kinderen komen. Ook daar laat je je enthousiasme blijken. Wanneer je een echt grappig leeftijdgenootje ziet, geef je een gilletje van blijdschap en klim je vervolgens bovenop je nieuwe vriendin. Zodra het kind dan begint te huilen, kijk je, enigszins verbaasd en je van geen kwaad bewust, een beetje verveeld om je heen om een andere uitdaging aan te gaan. Dakini ik heb je door, het kan voor jou niet spannend genoeg zijn. Lief boevekind, ik ben dol en dol gelukkig dat je mij hebt uitgekozen als je moeder en ik wens dan ook eindeloos lang van je te mogen genieten en om je te mogen lachen. Lieve schat ik hou van je. Mailin Fleur Landvreugd