Er veranderde weer heel veel

20 Jaar geleden kwam je op deze wereld. Ik kan het me nog goed herinneren. “Een wolk van een baby, wat een schat”, zei iedereen die een blik in de kinderwagen wierp. En ja dat kon ik alleen maar beamen. Je groeide op tot een vrolijk jongetje, dat hield van de boel bekijken in groot familiegezelschap en wiens eerste woord ‘bal’ was. 

In de zomer van het jaar dat je twee werd, veranderde er veel in je jonge leven. Opeens had je twee huizen, twee slaapkamers, twee verschillende werelden. Het verwarde je, zag ik, en ik merkte dat de constante wisseling nooit op het voor jouw juiste moment plaatsvond. Na weer een paar jaartjes, kreeg ik een nieuwe relatie en kreeg jij er een broertje bij. Er veranderde weer heel veel, opeens was er een man bij gekomen die zich met jouw leven bemoeide, had je een broertje dat veel aandacht opeiste en een moeder die met haar hoofd in de wolken liep. In die tijd ontdekten ze op school dat jij het type: ‘stille wateren hebben diepe gronden’, was. Je scoorde ontzettend goed met toetsen en je uiteindelijke advies voor de middelbare school was dan ook gymnasium. Er brak een nieuwe tijd aan; veel huiswerk, dus veel plannen, tijd te kort komen, veel voetballen, nieuwe vrienden maken, meisjes aan de telefoon, hoge telefoonrekeningen en het besluit om tijdens schoolweken meer hier te zijn dan bij je vader. Een hele moeilijke beslissing, die jou veel stress en verdriet bezorgde. We hoopten op verbetering van je cijfers, maar het tegendeel vond plaats, je bleef zitten en wilde naar een andere school. Het CSB in Buitenveldert werd jouw keuze, ik stond achter je. Havo leek beter bij jouw leefstijl te passen; namelijk het rustig aan doen op school qua huiswerk, maar toch nog voldoendes scoren vanwege je intelligentie, zodat je genoeg tijd en energie over hield voor de werkelijk belangrijke zaken des levens: Voetbal, vrienden, liefde en….plots was daar iets nieuws bij gekomen. Hoewel nieuw? Ik herinner me hoe jij als 3 jarige op een familiedag van opa Eeltje, stiekem het podium op geklommen was, de microfoon ter hand genomen had en tot ieders genoegen; ‘ Poesje mauw’ gezongen had. Een paar jaar later, werd ik op jouw basisschool aangesproken door de muziekjuf. Ze zei: ‘Ik heb ontdekt dat Angel heel mooi kan zingen, daar ben ik nu pas achter want hij zingt soms wat zacht, maar met een super mooie stem’. In die tijd leerde ook de samponja bespelen, en ook daarvan herinner ik me dat je het plezier deed. Op het CSB leerde je Yvy kennen en met hem begon je te rappen, tekst en muziek te combineren. Nu jaren later is muziek, naast voetbal, vrienden en je liefje Kels natuurlijk nog steeds je grote passie. Zo groot zelfs dat je er je beroep van aan het maken bent. In april start jouw muziekopleiding en zal je nog meer tijd steken in het verbeteren van je skills. Angel wat ik je mee wil geven als moeder is het volgende: ‘Ga voor je grote passie, onderzoek en ontdek wat het je te bieden heeft. Je leeft maar 1 keer!’ Sprak de boeddhist. Ik sta achter je, ik ben zo trots op je dat je weet wat je wil en er ook nog echt voor durft te gaan. Ik vertrouw op jouw inzichten en op het feit dat je me veel vertelt in open- en eerlijkheid. Je laat me heel dichtbij je zijn en soms zelfs meedenken of zoeken naar oplossingen. Dank je wel daarvoor. En mocht het zo zijn dat je ooit besluit iets totaal anders te doen, dan kan je in ieder geval voor jezelf zeggen: ‘Ik heb het tenminste wel echt ervaren hoe het was’. Lieve liefste Angel, dank je wel dat je al 20 jaar mijn zoon bent. Ik hou ontzettend veel van jou. Mailin Fleur Landvreugd

Reacties