De tevreden ouder

Soms lijkt het wel alsof het opvoeden van je kinderen een wedstrijd is. Steeds aan andere ouders laten zien wat die van jou al kan. Waar die van jou in uitblinkt. Van pure trots naast je schoenen lopen als je kind ‘scoort’ en jij er naast staat met in je achterhoofd een nieuwe uitdaging voor kindlief. Ik laat me vaak meeslepen in deze ratrace. Schep dan ook op over wat mijn kinderen gepresteerd hebben. Maar het geeft me niet echt voldoening. Het gaat natuurlijk niet altijd goed. Ik ben een voorbeeld voor ze van hoe het moet en helaas ook van hoe het niet moet. Mijn kinderen zijn bijna 19 jaar, bijna 15 jaar en 8,5 maand. In elke fase zijn er weer andere uitdagingen Al tijdens de zwangerschappen kwam ik ouders tegen die klaarblijkelijk nooit tobden over de opvoeding en alles wat daarbij komt kijken. Het ging ze zo te horen geheel van een leien dakje. Ik heb hieronder wat uitspraken geschreven die ik soms letterlijk gehoord heb en die ik verzonnen heb. Het is maar om een idee te krijgen van hoe het voelt wanneer je eerlijk bent naar iemand die daar niet mee om kan gaan.

De zwangerschap:
“Ben je misselijk? Vreemd ik voel me fantastisch en heb nergens last van.
Is het je eerste kind? Ja dan ben je onzekerder, dit is mijn derde dus nu weet ik wel hoe het allemaal gaat".

En dan de bevalling:
"Duurde het lang? Nou dan had je beter je best moeten doen.
Deed het pijn? Niet goed voorbereid zeker.
Ruggenprik gehad? Een beetje een zwakte bod, kon je niet zonder?"


Met je baby thuis:
"Slaapt je baby niet door ’s nachts? Jeetje die van mij wel hoor, 1 voeding om 23:00 uur en dan pas weer om 8:00. De hele nacht kunnen we heerlijk slapen.
Eet ze al groente en fruit? Nee, lust ze dat niet, das raar die van mij eet echt alles!
Voel je je eenzaam met je kind thuis? Ik niet hoor ik heb zoveel te doen. Al mijn vriendinnen hebben een kind in dezelfde leeftijd dus we doen elke dag wel iets samen met de kids.
Heb je geen geld voor activiteiten buiten de deur? Mijn partner is zelfstandige, de opdrachten stromen binnen, we weten soms van gekheid niet wat we met al het geld moeten…hahahaha".


Peuterfase:
"Draagt die van jou nog een luier? Mijn kleintje is al maanden zindelijk zo handig.
Schreeuwt je peuter in de winkel in het bijzijn van allerlei mensen? Nou die van mij hoeft dat niet te doen hoor, ik pak haar gewoon op en hup naar huis, wat denkt ze wel. Dat je dat goed vindt?
Wordt jouw peuter nog wakker ’s nachts? Ik moet er niet aan denken, nee die van mij die slaapt heerlijk door, elke nacht".



Kleuterschoolfase:
"Vindt die van jou het niet leuk op school? Wat vreemd zeg, mijn dochter gaat elke dag zingend naar school.
Heeft je kind moeite met vrienden maken? Mijn dochter had binnen een week al 3 vriendinnen, zo grappig wat dat betreft is het net d’r moeder…hahahaha".


Schoolkindfase:
"Zijn er problemen met leren? Jeetje nou die van mij haalt zulke mooie cijfers, ze hoeft er geeneens iets voor te doen.
Wordt je kind gepest? Het schijnt dat je daar als ouder een voorbeeld in kunt zijn. Zorg gewoon dat ze zelfverzekerd is. Die van mij heeft zoveel vrienden en volgens mij heeft ze al verkering, vind je het niet enig?
Wat voor uitslag had jouw kind voor de CITOtoest? VMBO, jammer hoor. Nou die van mij mag het gymnasium gaan doen, net d’r vader ook zo’n studiebol. En ja zo grappig, ze hoeft er eigenlijk helemaal geen moeite voor te doen.
Tennist jouw dochter ook? Ooh ze is gestopt. Die van mij is nu geselecteerd om landelijk te gaan spelen. Volgende week heeft ze een toernooi in Brussel, zo enig!"


Puberfase middelbareschool:
"Naar welke school ging jouw dochter ook al weer? Nooit van gehoord welk niveau is het?
Voelt je kind zich eenzaam, wat vreemd heeft het geen vrienden dan? Die van mij gaat volgend weekend met een groepje kamperen, doen ze helemaal zelf en dat kan ze al zo goed.
Moest je bij de leerplichtambtenaar komen omdat je kind spijbelt? Nee die van mij heeft het zo leuk op school dat ze geen les wil missen. Ze weet trouwens al wat ze hierna gaat doen. Iets met muziek het conservatorium of films maken op de filmacademie. Ze kan eigenlijk niet kiezen allebei gaat haar zo goed af.
Blowt die van jou? Jee wat een toestand, nou die van mij doet dat niet, daar is ze heel volwassen in. Ze heeft het 1 keer geprobeerd maar moest er niet van hebben, gelukkig maar, lijkt me niks zo’n blowend kind".

Studeerfase:
"Woont jouw dochter nog thuis? Nee die van mij zit nu in New York en komt over een maand terug dan gaat ze met een vriendin samen in de Jordaan wonen, via via een prachtig oud en toch heel goedkoop pandje.
Is ze gestopt met haar studie? Vond ze het niet meer leuk? Weet ze niet goed wat ze wil? Heeft ze geen baan? Nou die van mij heeft het zo leuk op de academie, volgend jaar een uitwisseling en van de zomer lesgegeven in India. Nee dat gaat allemaal perfect”.


Waarschijnlijk vinden we het toch erg moeilijk om eerlijk over onszelf en de rol als opvoeder te zijn. Alsof onze kinderen onze visitekaartjes zijn van hoe wij als ouders gepresteerd hebben. Ik maak nu steeds wensen over dat ik meer tevredenheid wil ervaren. De tevreden ouder die gewoon geniet van wat er is.
Niet makkelijk, maar zeker een mooie uitdaging.

Mailin Fleur Landvreugd

Reacties