Seksuele aantrekking en dochters

Wat geef ik mijn dochter onbewust mee aan seksuele idealen? Ik werd me er deze week meer bewust van. Het lijkt een andere bedoeling dan ik ervoer met mijn zonen.

'Het' zit em in kleine op het oog onbelangrijke dingen. Zo wil mijn dochter haar haren afknippen, de dode puntjes. Ik voelde grote teleurstelling, was juist de laatste tijd zo onder de indruk van haar prachtige lange wilde haren, die in ongelijke lengte langs haar lieve gezichtje hangen. 

Nee Dotje wil het korter, alles op gelijke lengte, zoals haar vriendin. 

Wat ik dacht was dubbel. Er was een gedachte: 'Goh wat is ze toch lekker eigen wijs, ze weet zo goed wat ze wil, zelfs als haar moeder laat blijken een andere voorkeur te hebben, houdt ze voet bij stuk. Prachtig, dit komt ook door democratsch onderwijs waar kinderen leren om hun mening te vormen en die te onderbouwen. Goed gelukt dus'.

Maar er was ook een onderzoekende gedachte. Waarom wilde ik dat haar haar lang en 'wild' is? Het antwoord op die vraag, deed mij verschrikt staan: Ik projecteer onbewust mijn schoonheidsideaal op haar. Het meisje van 9 jaar! 

Er kwamen meteen herinneringen naar boven uit mijn eigen jeugd. Mijn moeder heeft een duidelijk moraal ten aanzien van kinderen en het (seksueel?) aantrekkelijk maken van hen. Zo kregen de 4 dochters van mijn moeder geen speelgoed make up, geen barbies, droegen zij geen lakschoentjes of nagellak, niks prinsessenjurkjes of glimmende hangertjes in hun oren. 

Nee wij droegen zelfgemaakte Laura Ashley overgooiers met stevig schoeisel voor onze smalle en wat doorgezakte voeten. De haren vaak kort of in een lage paardenstaart. Niks hoge of scheune ondeugende staartjes op het hoofd. Kokette laarsjes met franjes of strakke legging en minirokjes kwamen het huis niet in. (Pas later toen wij als pubers onze eigen kleding mochten kopen)

En ik was een kind dat observeerde. En voelde haarfijn aan dat de gehaakte bikini met kleine gaatjes en touwtjes aan de zijkant of de lange wilde haren van meisjes uit de straat, iets met mij deden. Het trok aandacht en maakte ze kleine mooie prinsesjes.

Maar als ik meevoel met mijn moeders bedoeling, klopt dat ook. Kinderen hoef je niet op te zadelen met extra (seksueel getinte) aandacht van volwassenen. Daar zijn ze misschien helemaal nog niet klaar voor. Plus dat het ook gevaar kan opleveren.

Het is confronterend om mezelf te observeren in hoe ik mijn dochter en kleindochter waarneem. Ze zijn zo mooi en knap, ze kleden zich geweldig en ze dansen indrukwekkend met hun soepele heupen. Ik geniet van die choregrafische bewegingen en schoonheid. Maar er is ook altijd een besef dat anderen ook zo kunnen kijken met misschien een andere intentie.

Oftewel het opvoeden van jonge vrouwen in een seksistische maatschappij heeft ook mij gekleurd en daar mag ik me meer en meer bewust van worden.

Ahee!