De eerste knuffelschool ooit

Knuffelen en op elkaar hangen, hoe doen we dat bij LIFE! Daar hadden we het gisteren over met elkaar. Het was nog even een opgave om wat studenten zo gek te krijgen dat ze hun bezigheid los zouden laten en met me mee zouden lopen naar de kringenkamer voor de meningsvormende kring over dit onderwerp die daar zou plaatsvinden. 

'Wat zou de onderwijsinspectie ervan vinden als 'ze' ons zouden zien hangen en knuffelen wanneer ze hier bij LIFE! komen kijken in mei dit jaar?' vroeg ik de studenten die het hadden over seks en nog niet enthousiast waren hun gesprek te stoppen om mee te gaan naar de andere kamer voor een ander onderwerp.

'Knuffelen is normaal, riep 1 student, wat is er mis mee?, vroeg een ander. 'Precies, zei ik waarbij ik met mijn armen een beweging maakte richting deur, 'daar gaan we het dus over hebben, kom dit gesprek daar voeren!'

Even later zaten we met de helft stafleden en studenten rond de tafel en om de beurt zeiden we wat we vonden, dachten, vreesden en hoopten.

'Ik vind knuffelen normaal, zei een student. 'Ik niet altijd, zei ik, wat als ik innig knuffel met 1 van de puberjongens, wat vinden de anderen daar dan van? 'Dus je maakt je druk om wat anderen ervan vinden, vroeg iemand? 'Ja echt wel, beaamde ik. De ander is voor mij vooral de inspectie, want zij hebben als het ware de sleutel van deze school. De sleutel die de school open houdt of voorgoed op slot draait. En ja dus hou ik ook rekening met wat zij willen of bij school vinden passen. Tuurlijk zou ik het liefst helemaal mezelf zijn in al mijn contact met iedereen. Blijven zitten bijvoorbeeld wanneer ze de school binnen lopen als ik geen impuls voel om op te staan en me voor te stellen, maar iets zegt me dat dat nou niet echt handig is om te doen'. Er werd gelachen.

Of zoals een collega zei: 'Als je opa en oma bij je op bezoek komen, je weet wel, dat voelt anders. Maar of EN wie weet groei je beetje bij beetje meer en meer naar elkaar toe. Wat als wij als school een verhaal hebben bij wat wij oke vinden? Een verhaal dat knuffelen helend is. Dat mensen van contact houden. Dat wij als school en iedereen die hier werkt, vinden en voelen dat knuffelen gezond is. Als wij daar als hele school voor gaan staan, dat uitdragen, dan kan de inspectie ons bevragen, en dan praten we allemaal vanuit onze kracht, zonder gene of ongemak over dat waar wij voor staan, knuffelen in de school'. 'Dat we de eerste knuffelschool worden', riep een student enthousiast.

Bij LIFE! wordt veel gehangen en geknuffeld. Soms kijk ik mijn ogen uit, maar meer en meer raak ik er aan gewend. Oude 'in the box' gedachten mag ik loslaten en nieuwe 21ste eeuw out of the box leefwijze leren kennen. 

Democratisch onderwijs is het levende voorbeeld van 'work in progress'. Wij zijn nooit af of klaar. Wel kunnen we ergens klaar voor of klaar mee zijn, de rest is altijd in onderzoek. Leren van wat niet prettig was en behouden, inzichtelijk maken of uitbouwen wat wel stroomt.
Niet perse makkelijk, wel avontuurlijk met je raadt het al...never a dull moment.

Ahee!