Yashodara's blog: Ontstaan uit stilte & gestuurd door liefde

 Ibiza was de bestemming en ik wist dat het heftig zou worden. In mij is dan altijd een paradox 'voelbaar'. Aan de ene kant wil ik voor heling gaan, heling in mijn geval betekent vooral meer en meer mezelf accepteren en liefhebben. Maar tegelijkertijd is er ook weerzin. Een grote weerzin tegen dat wat er aan zal komen voor dat de heling plaatsvindt. Pijn, angst, onzekerheid, wantrouwen, schaamte en teleurstelling.  'Wie mooi wil zijn, moet lijden pijn', hoorde ik als kleuter wanneer ik het uitgilde als mijn moeder mijn haar borstelde. Tegenwoordig zou ik ervan maken: 'Wie heel wil zijn, moet lijden pijn'. Heel als compleet, heel als geheeld, heel als hersteld. Herstel lijkt niet zonder pijn of weerstand te gaan. Op Ibiza ving ik een gesprek op tussen 2 personen. Ik stond onder de buiten douche en nadat ik de kraan dichtgedraaid had, kon ik letterlijk verstaan wat er gezegd werd. 'Het komt goed', hoorde ik en iets raakte getriggerd. 'Wat is dat goed?&

'J ij hebt ons nooit geleerd om met schulden om te gaan', zei mijn zoon en ik kon het twijfeloos beamen. Nee zij leerden het niet van mij, ik leerde het niet van mijn ouders en ga zo maar door. Welke ouder bereidt zijn koters nu werkelijk voor op de valkuilen van het leven? Wat ik als kind vaak hoorde was de niets zeggende vraag van volwassenen: 'Wat wil jij later worden?' Impliciet betekende die vraag waarschijnlijk; wat ga jij doen als je (jong)volwassen bent om ervoor te zorgen dat je gelukkig bent en blijft? En dat zogenaamde geluk zit hem dus niet in werk, vriendschap of gezin.  Maar dat geluk zit hem in het kunnen houden van jezelf, waar je jezelf ook aantreft. Dus is de vraag: Welke tools ga jij aanleren om te kunnen processen wat op jouw pad komt, om te kunnen  incasseren wat er aan tegenslagen gevoeld gaat worden, om te kunnen accepteren wat voor pijn en verdriet jij te verduren krijgt? En ja DAT zijn de juiste vragen die je als opvoeder/inspirator aan een '

Wat geef ik mijn dochter onbewust mee aan seksuele idealen? Ik werd me er deze week meer bewust van. Het lijkt een andere bedoeling dan ik ervoer met mijn zonen. 'Het' zit em in kleine op het oog onbelangrijke dingen. Zo wil mijn dochter haar haren afknippen, de dode puntjes. Ik voelde grote teleurstelling, was juist de laatste tijd zo onder de indruk van haar prachtige lange wilde haren, die in ongelijke lengte langs haar lieve gezichtje hangen.  Nee Dotje wil het korter, a lles op gelijke lengte, zoals haar vriendin.  Wat ik dacht was dubbel. Er was een gedachte: 'Goh wat is ze toch lekker eigen wijs, ze weet zo goed wat ze wil, zelfs als haar moeder laat blijken een andere voorkeur te hebben, houdt ze voet bij stuk. Prachtig, dit komt ook door democratsch onderwijs waar kinderen leren om hun mening te vormen en die te onderbouwen. Goed gelukt dus'. Maar er was ook een onderzoekende gedachte. Waarom wilde ik dat haar haar lang en 'wild&

Het is 1 van de meest bekende oneliners die ik hoor als ik met spirituele personen over de liefde praat, is:' Je moet eerst van jezelf houden en dan pas kan je van een ander houden'. Ik kan niks met die opmerking. Wat nou eerst van jezelf houden? Hoe dan? Twee weken geleden toen ik begonnen was met het online: 'Healing my Jealousy program', kwam ik tot de mijn schrikbarende conclusie dat ik behalve uit elkaar kan barsten van jaloezie (lees: angst, schaamte, kou, verkramping en onzekerheid) ik kennelijk ook nog eens amper van mezelf houd! Dat was, zoals je kan begrijpen enorm schrikken en slikken. Mijn hele wereld stortte in elkaar. Ik kon alleen nog maar huilen, wat een verdriet en schaamte, het hield niet op. Met lichte hoofdpijn en snottige van de tranen viel ik die avond in slaap. De volgende dag, leek alles toch wel ietsje anders te zijn. Er was een video  in het programma waarin Brittany Taylor (de maakster en mijn grote inspirator) liet zien hoe zi

A new story, was het thema van het Open Up festival waar ik in de zomer van 2016 voor het eerst naar toe ging. Samen met Dotje, die toen nog Dakini heette. In de 6 dagen voorafgaande aan het festival waarin ik besloten had er naar toe te gaan, struinde ik de website af om me te kunnen voorbereiden op deze toch wel avontuurlijke actie. Sinds ik met Patrick een relatie had, was ik nooit meer op meerdaagse muziekfestivals geweest en er was een gedachte dat het wel eens mis zou kunnen gaan. A new story was dus het thema en omdat ik me goed wilde voorbereiden op deze ervaring, had ik voor mezelf bedacht wat mijn New Story zou zijn. Ik had sinds maart van dat jaar the Mind muscle workout gevolgd bij Trust op de Albert Cuijpstraat in Amsterdam en   Joyce Olivier   zei op 1 van de avonden zoiets dat klonk als: 'Ik leef mijn leven aligned'. Die zin had mij een hele prettige felt sense gegeven, rust, vertrouwen, veiligheid en overgave zijn woorden die ik daar mee associeer. 

Uitgenodigd zijn Aangekondigd worden Nieuwsgierigheid ontvangen Welkom zijn Mijn plek weten Ruimte innemen  Mijn ding doen Kaders zien Grenzen oprekken Out of the box  Me vrij voelen Spelen & experimenteren Co-creeëren & beslissingen nemen Open en eerlijk zijn Mezelf er helemaal laten zijn Anderen inspireren zich te openen Dat het vanzelf gaat Zonder moeite Of angst Zonder tijd maar gewoon NU Ahee!

Nadat ik 16 jaar veel geblowd had, besloot ik te stoppen. Ik herinner mij nog glashelder het laatste trekje van de joint die voorbij kwam op het feest bij Rosa 17 jaar geleden. Ik inhalleerde en zei in mijzelf:'Dit was de laatste keer'. En nog altijd is het bij die keer gebleven. En toen begon het gedonder. Want nee ik had geen lichamelijke ontwenningsverschijnselen, maar waar ik het meeste last van had, was de ondoorgrondelijke verveling. Het was oogverblindend en oorverdovend, er bleek geen fuck te doen. Ik zat thuis, op mijn bank, mijn zonen sliepen, ik kon geen kant op en er was niks, helemaal niks dat mij interesseerde.  Waar ik in een recent verleden maar een paar trekjes hoefde te nemen op de bank zittende, om in een trip te glijden vol gedachtes, onderzoekjes, ideeën, dagdromen, observaties en sensaties, was er nu de onprettige leegte met niks. Wat een ongelooflijke saaie bedoeling bleek mijn leven te zijn, ughh.   Een ander hartverscheurend probleem was het f